________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www. kobatirth Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૧.
એમ વિચારી તેણે તે વેશ્યાની પુત્રીને કહ્યું કે, ભકે, મારે કાંઈક ાન ધરવું છે, માટે એક પાલ લાવી આપ? એમ કહેવાથી તેણે એક સુવર્ણવ્યા એક ક્ષણવારમાં લાવી આપે. તે ઉપર બેલા, પદ્માસન વારી, તથા વસ્ત્રથી શરીર ઢાંકી માન કરો એક ધુતારા યોગીની પેઠે ધ્યાન ધરી બેઠો. . એમ ધ્યાનમાં ને ધ્યાનમાં પહેલો પહોર તો વ્યતિત થયો. ત્યારે તે વેશ્યાની પુત્રીએ વિલાસને વાતે તેની પાસે પ્રાર્થના કરી, પણ મિત્રાનંદે કંઈ ઉત્તર આપ્યો નહીં . પછી એવી રીતે સઘળી રાત્રી નિર્ગમન થઈ. પ્રભાત થયો ત્યારે મિત્રાનંદ ત્યાંથી ઉઠી દેડચિંતા અર્થે ગયે. ત્યારે તે પુત્રીએ વેશ્યા પાસે રાત્રીને સમરત વૃતાંત કહી બતાવ્યો, ત્યારે તે કહેવા લાગી કે, હે પુત્રી, એ પોતાની મરજી પ્રમાણે ગમે તેમ કરે, તે પગ તારે તેને ભકિતપૂર્વક સેવ. પછી પુત્રીએ તે વાત અંગીકાર કરી. બીજા દિવસની રાત્રિએ પણ મિત્રાનંદ તે ધ્રુવિધા કરી ધ્યાન ધરી બેઠો. પછી ભલે તે વાતની વેશ્યાને ખબર પડવાથી તે જરા ધયુક્ત થઇ મિત્રાનંદને કહેવા લાગી કે, આ મારી પુત્રી રાજપુત્રોને પણ દુર્લભ છે તે તું તેણીને શા માટે દુ:ખ ઉપજાવે છે. ત્યારે મિત્રાનંદે મધુર વચનથી કહ્યું કે, સમય આવ્યે સઘળું સારૂં થઇ રહેશે, પણ એક વાત હું તને પૂછું છું, તેનો ઉત્તર તું મને દે? પછી મિત્રાનંદે કહ્યું કે, તારૂ રાજ દરબારમાં આવવું જવું થાય છે કે નહીં? ત્યારે વિયા બોલી કે, આ મારી પુત્રી રાજને ચમર ઢાકે
For Private And Personal Use Only