________________ સ્તવન : 51 શિર કાને કર હૈયે સેહે ઉદાર; મુગટ કુંડલ બાજુબંધ ને હાર. તુમસે. 3 તુજ પદ પંકજ, મુજ મન ભંગ; ચિત્તમાં લાગે રે સાહિબ ચલને રંગ. તુમસે. 4 દેવાધિદેવ - તે દીનદયાલ; ત્રિભુવનનાયક તુજને નમું ત્રણ કાલ. તુમસે. 5 લંબી લંબી બાઉડી ને બડે બડે નેણુ; સુરતરુ સરીખા સાહિબા શિવસુખ દે. તુમસે. 6 જૂની જૂની મૂરતિ ને જોત અપાર; સુરત દેખીને પ્રભુની મેહ્યો સંસાર. તુમસે. 7 સત્તરસે એંશી સમે ને ચૈતર માસ; પૂરણ માસે પહોતી પૂરણ આશ. તુમસે. 8 ઉદયરત્નવાચક વદે એમ; પાર્ધ શંખેશ્વર જોતાં વાળે છે પ્રેમ. તુમસે. 9 શખેશ્વર પાર્શ્વનાથજિન સ્તવન | (કાલિંગડે) અજબ બની રે સૂરત જિનકી, ખૂબ બની રે મૂરત પ્રભુકી. અજબ૦ 1 નીરખત નયનથી ગયે ભય મેરે, મિટ ગઈ પલકમેં મૂઢતા મનકી. અજબ૦ 2 અંગે અને પમ અંગિયાં એપે, ઝગમગતિ જડાવ રતનકી. અજબ૦ 3 પ્રભુ તુમ મહેર નજર પર વારું, તનમન સબ કડાછેડી ધનકી. અજબ. 4 અહનિશ આણ વહે સુરપતિ શિર, મનમોહન અશ્વસેન સુતનકી. અજબ૦ 5
