________________ સ્તવને 6 43 વાવે મારા. 1 , વા મારા વા ઊભાં ઊભાં અરજ કરે સહુ લેક રે, બેલ કે કિમ કરીને થાશે ફેક. નેમજી તમે તે લીલાના છે સાથી રે, કીડીના રોક્યા કેમ રહેશે હાથી. નેમજી તમે તે ધરી રહ્યા એક ધ્યાન રે, આવડતું કિહાંથી આવ્યું ધ્યાન નોધારા તે કેને ઓથે રહેશું રે, હિયડલાનાં દુખડાં કેને કહેશું. ઉદયરતનના રસિયા વાલમ નેમ રે, રાજિમતીના સીધા વંછિત પ્રેમ. મારા૦ 3 વા મારા વા મારા૦ 4 પાર્શ્વનાથ જિન સ્તવન (માતા ત્રિશલા નંદકુમાર - એ દેશી) તારી મૂરતિનું નહિ મૂલ રે, લાગે મને પ્યારી રે; તારી આંખડીએ મન મોહ્યું રે, જાઉં બલિહારી રે. ત્રણ ભુવનનું તત્ત્વ લહીને, નિર્મળ તૂહી નિપાયો રે; જગ સઘળે નીરખીને જોતાં, તાહરી હેડે નહિ આ રે. લાગે૧ ત્રિભુવન તિલક સમેવડ તાહરી, સુંદર સુરતિ દીસે રે; કેડી કંદર્પ સમ રૂપ નિહાળી, સુરનરનાં મન હીંસે રે. લાગે૨ જ્યોતિ સ્વરૂપી જિન દીઠે, તેહને ન ગમે બીજું કાંઈ રે; જિહાં જઈ એ ત્યાં પણ સઘલે, દીસે તૂહી જ તૂહી રે. લાગે૩ તુજ મુખ જેવાને રઢ લાગી, તેહને ન ગમે ઘરનો ધંધો રે; આળપંપાળ સવિ અળગી મૂકી, તુજ શું માંડ્યો પ્રતિબંધ છે. લાગે. 4 ભવસાગરમાં ભમતાં ભમતાં, પ્રભુ પાસને પામે આરે રે; ઉદયરતન કહે બાંહ સાહીને, સેવક પાર ઉતારે છે. લાગે. 5.
