________________ 3 4 પ 40 : ઉદય-અર્ચના ભૂખ મનુષ્ય પ્રમાદ પડયો રહે, નામ જપે નહીં તારું હે જિનજી. તુ. ભેર થતાં બહુ શોર સુણું હું, કોઈ હશે કેઈ રૂવે ન્યારું; સુખિયે સુવે દુઃખિયે રૂ, અક્કલ ગતિએ વિચારું હે જિન. તુ. ખેલ ખલકને બધે નાટિકને, કુટુંબ કબીલે હું ધારું; જ્યાં સુધી સ્વાર્થ ત્યાં સુધી સર્વે, અંતસમય સહુ ન્યારું. હે જિનછ તુ માયાજાળ તણું જોઈ જાળી, જગત લાગે છે ખારું; ઉદયરત્ન એમ જાણે પ્રભુ તારું, શરણ ગ્રહ્યું છે મેં સારું હે જિન. તુ. મુનિસુવતજિન સ્તવન (દીઠી હો પ્રભુ દીઠી જગગુરુ તુજ - એ દેશી) મુનિસુવ્રત હે પ્રભુ મુનિસુવ્રત મહારાજ, સુણજે હે પ્રભુ સુણજે સેવકની કથા; ભવમાં હે પ્રભુ ભવમાં ભમિયે હું જેહ, તુમને હે પ્રભુ તુમને તે કહું છું કથાજી. નરકે હે પ્રભુ નરકે નેધારે દીન, વસિયે હે પ્રભુ વસિયે તુમ આણુ વિના; દીઠાં હો પ્રભુ દીઠાં દુઃખ અનંત, વેઠી હો પ્રભુ વેડી નાનાવિધ વેદનાજી. તિમ વલી હો પ્રભુ તિમ વલી તિર્યંચ માંહી, જાલિમ હો પ્રભુ જાલિમ પીડા જે સહી; 6
