________________ સ્તવને H 31 આયુધ વિણ તે યુદ્ધ માંડયો, મથી માયા રોધ; માન જે રાજન ઉદ્ધત, દલિત દુર્ધર તેહ; ભૂધર સેવાવિ ભસિંધુ, પાયે તું તસ છે. મારા. 8 અગાધ ઊંડે અથાહ અતિશે, જેહ અપરંપાર; સંસાર પારાવારને, તે પાયે તુંહીજ પાર; તરણતારણ બિરુદધારક, સેવક જન સાધાર; જગબંધુ કરુણાસિંધુ મારે, તારો છે આધાર. મારા. 9 રજત સેવન રયણમય, ત્રણ ગઢ રાજે તુજ; મણિજતિ મધ્ય સિંહાસને, મહારાજ બેઠા મુજ; પરખદામાં નીરખવાને હરખ હૈયામાંય; પણ પુન્ય વિના જે કામીએ, કેમ પામીએ તે પ્રાય. મારા. 10 સુર અસુર કિન્નર નર નરેશ્વર, સુરેશ્વર શશિ સૂર; કેડે ગમે કર જોડી ઊભા, ધરી ઉલટ ઉર; ઓલગ કરે તુમ આગળ, મદ મેડી છેડી માન; પાંત્રીશ ગુણ તુજ વાણના, અતિશયવાન. મારા. 11 ભૂપાલ સુગ્રીવ વંશ ભૂષણ, ભાનુ તું ભગવંત; ભવમલ ભંજન ભક્ત રંજન. આદિ નહિ તુજ અંત; સંત જે પુણ્યવંત પ્રાણી, તેહ જાણે તંત; ઉદંત આધથી તાહરે, તે લહે લાભ અનંત. મારા૦ 12 વીતરાગ રાગ ને રોષવાજિત, દોષ નહીં અઢાર; અનુપમ ત્રિભુવન ભૂપ રૂપે, નિરુપમ નિરધાર; સમરસે પૂરિત મોહન મૂરત, સુરત અતિ શ્રીકાર; મુખકમલ શશિ સમવિમલ સેહે, અમલ તુજ અવતાર. મારા. 13 હું વિષય વાહ્ય રસ ઉમાહ્યો, પડ્યો માયાપાશ; મિથ્યાત્વ લીન ધર્મ હિીને, વચ્ચે મોહને વાસ; અતિ દીન પર આધીન કીને, ધરી ન કેને સંગ; ભવભ્રમણ કરતાં તાહરે, માબાપને પરસંગ. મારા 14
