________________ સ્તવને : ર૫ 0 11 ધીધીકીટી પીધીકીટી, ધોકાર; ચચપટ ચચપટ ચચપટ ચચપટ, તાન વિચાર. નમે થઈ થઈ તા થેઈ ! થેઈ તા થઈ, ધીગડ દેદે; શંખના ત્યાં શબ્દ ઊઠે, ઓ ઓ ઓ. ઝાંઝરને તે રમઝમ, રમઝમ, ૨મઝમકાર; પાયે ઘમકે ઘૂઘરા ને નેઉરને રણકાર. નમો 12 પાદે વાજે વિંછુયા ને, ઠમકે હવે પાય; ઊલટશું અમરાંગના, સંગીત રીતે ગાય. નમો 13 નૃત્ય કરે દેવની શકતે, બત્રીશ બદ્ધ; તાન માન ઝમકારે નાચે, સંગીત શુદ્ધ. નમ 14 હળવે હળવે પગલાં માંડે ઝળકે કાને ઝાલ; લળકે કમ ફૂદડી દેતી ચળકે ચાલે ચાલ. નમે 15 મુખડાને તે મટકો કરતી, લટકે ઝીણે લંક; ભવભેદ ને ભક્તિશું તે ટાળે પાતકપક. નમે૧૬ નાચી કૂદી પાયે વંદી, બોલે બે કર જોડ; જાજ, સ્વામી ભવદુઃખ છોડ. નમે૧૭ છંતાલીશમી એહ ભાખી, ઢાળ મનને રંગ; ઉદય કહે છે સુણજે આગે, ભવિયાં ઉમંગ. મ૧૮ ગષભજિન સ્તવન (નેહી સંત એ ગિરિ સેવે - એ દેશી) શ્રી ઋષભ વરસોપવાસી, પૂરવની પ્રીત પ્રકાશી, શ્રેયાંસ બેલે શાબાશી, બાવાજી વિનતિ અવધારે, માહારે મંદિરિયે પધારો. એ આંકણી બાવાજી 1 શેલડી રસ સૂજતે હેરો, નાથજી ન કરાવે નોહર, દરિશનફલ આપે દોરો. બાવાજી૨ પ્રભુએ તવ માંડી પસલી, આહાર લેવાની ગતિ અસલી, પ્રગટી તવ દુર્ગતિ વસલી. બાવાજી૦ 3
