________________ 164 : ઉદય-અર્ચના પિરવાડ પ્રાક્રમી પંચમે આરે, નાણું ખરચે ને નાત વધારે; પંચાયણ સિંહે બાંધ્યા પાદશાહ બારે, એક સુપૂત આખે કુળ તારે. 106 કેહશે વાણિયે કાંઈ વખાણે, ખાણ પામીને ખરચિયે નાણે; એહવે કુણ હુઓ રાવ ને રાણે, ત્રીજે તીરથ કર કરે ઠેકાણે. 107 કોઈ કહેશે કવિતાએ કાચો, શુર વીર ને સબળ સાચે વિમલ વેઢિયે તો કહ્યો છે, કટકીને કામે ન ભાગે પાછો. 108 ચઢિયે ટળિયે ને સંગ્રામ કીધે, બીજે શારે સંબંધ પ્રસિદ્ધ જુઝની વાત જતિ ન વખાણે, સંબંધ સંક્ષેપ થડોશે આણે. 109 એક સુપુત્ર લેહેરનો જા, વિમલ શાસ્ત્રમાં એક વંચાય; મનના મનોરથ સઘળાતે સિદ્ધા, બાર પાછાઈનાં બિરુદ તે લીધાં. 110 બીજું વરદાન બાણવિદ્યાનું, આપ્યું અંબાએ સત્તર ઘાનું; પાંચ ગાઉ લગે વેહેજે તું મારે, વાઘણ મારીને પરતાપ સાર. 111 દશ અઠયાસી સમય દીપા, વિમલે આબુને તીરથ ઉપાય; કીધી થાપના ધર્મષસૂરે, આવે સંઘ તિહાં બહુ બળ પૂરે. 112 પે વનરાઈ ભાર અઢાર, આંબા ચાંપાને ન લહું પાર; આબુ ન દીઠે તેહને અવતાર, નિફલ જાણજો તે નિરધાર. 113 ગજપતિ ઘડાશું વિમલશાહ ઘડે, એપે અદ્ભુત રૂપ સજોડ; ફૂલ કેતકી આબુગઢ માંહે, પરિમલ કુરે ને સીરોહી જાય. 114 ભુત નંદને મુનિગણ ઈંદુ, જયેષ્ઠ શુદિ આઠમ વાર દિશૃંદ; દુહો સલેકે એહ રચાયે, ખેડે હરીયાલે કળશ ચઢાયે. 115 હીરરત્નસૂરિ વંદી ગણધાર, ઉત્તમ એ મેં કીધે ગુણ ધાર; એકવાર તા આબુગઢ જજે, હિંમત રાખીને સમકેતિ હેજે. 116 ભાવ ધરીને એહ જે ભણશે. લખશે ગણશે ને સભામાં ગણશે; વાચક ઉદયની એવી વાણી, શુદ્ધિ સ૬ હજે શુભ ફળ જાણી. 117
