________________ ય લાગશે. નેમકુમાર* એણે જરા સલેકે : 149 વઢતાં એહને અંત ન આવે, કરું કપટ તે રમત ફાવે; એમ ચિંતીને મેલી તિહાં જરા, ઢલિયું જાદવનું સૈન્ય તિહાં ધરા. 6 જરા લાગીને જાદવ તિહાં ઢળિયા, નેમ કૃષ્ણ ને બળભદ્ર બળિયા, ત્રણ પુરૂષને જરા ન લાગી, કહે કૃષ્ણ નેમજીને પાય લાગી. 7 એહવે કરો કોઈ ઉપાય, જેણે જરા તે નાસીને જાય, કહે કૃષ્ણને નેમકુમાર, કરો અઠ્ઠમ તવ ચવિહાર. 8 પહેલા ધરણેન્દ્ર તમે ઉપાસે, તેહને દેરાસર દેવ છે પાસે, તેહ આર આપશે બિંબ, સરસે આપણું કામ અવિલંબ. 9 મુખથી મોટો બેલ ન ભાખું, ત્રણ દિવસ, લગે સૈન્ય હું રાખું, જિનવરભક્તિનો પ્રભાવ ભારી, થાશે સર્વવિધ મંગળકારી. 10 ઈન્ડે સારથી માતલી નામે, મે જિનવરની ભક્તિને કામે, આસન માંડીને દેવ મોરારી, અઠ્ઠમ કરીને બેઠા તિણે ઠારી. 11 તૂઠો ધરણેન્દ્ર આવે શ્રી પાર્શ્વ, હરખ્યા શ્રીપતિ અતિ ઉલ્લાસ, નમણુ કરીને છાંટે તેની વાર, ઊઠયું સૈન્ય ને થયે જયકાર. 12 દેખી જાદવને જાલમ જે, જરાસંઘને તિહાં તૂક્યો તેરે, ત્યારે લેઈને ચક તે મેલું, વંદે કૃષ્ણને આવી તે પહેલું. 13 પછી કૃષ્ણના હાથમાં બેડું, જરાસંઘને સાલ તે પઠું, કૃણે ચકને મલ્લું તિહાં ફેરી, જરાસંઘને નાખે વધેરી. 14 શીશ છે ને ધરણે તે ઢળિયે, જય જય શબ્દ તે સઘળે ઊછળિયે, દેવદુંદુભિ આકાશે વાજે, ઉપર ફૂલની વૃષ્ટિ બિરાજે. 15 તમે વાસુદેવ ત્રણ ખંડ ભક્તા, કીધા કરમના મારગ મુકતા, નયર શંખેશ્વર વસાવ્યું ઉમંગે, થાપી પાર્શ્વની પ્રતિમા શ્રી રંગે. 16 શત્રુ જીતીને સેરઠ દેશ, દ્વારકાનગરીમાં કૃષ્ણ નરેશ, પાળે રાજ્ય ને ટાળે અન્યાય, ક્ષાયિક સમકિતધારી કહેવાય. 17 પાર્ધ શંખેશ્વર પ્રગટ મલ, અવની માંહી તું એક અવલ, નામ તારું જે મનમાંહે ઘારે, તેહનાં સંકટ દૂર નિવારે. 18
