________________ 136 H ઉદય-અર્ચના દશા અંધારી ને એકલડાં, માર્ગમાં નવિ જઈએ; એકલી જાણી આળ ચડાવે, એવડું શાને કરીએ. શા. 3 હાણામાં વહેલેરા ઊઠી, ઘરને બંધ કરીએજી; નણંદ જેઠાણ પાસે જઈને, સુખદુઃખ વાત ન કરીએ. શા. 4 ચેકમાં ચતુરાઈએ રહીએ, રાંધતાં નવિ રમીએજી; સહુ કોને પ્રસાદ કરાવી, પાછળ પિતે જમીએ. શા. 5 ગાંઠે પહેરી ઘરમાં રહીએ, બહાર પગ નવિ ભરીએ; સસરાજેઠની લાજ કરીને રે, મહીં આગળથી ખસીએ. શા૬ છૂટે કેશે શિર ઉઘાડે, આંગણામાં નવિ જઈએ છે; પુરુષ તણે પડછાયે દેખી, હે આગળ નવિ રહીએ. શા. 7 એકાંતે દિયરિયા સાથે, હાથે તાળી ન લઈએ જી; પ્રેમ તણી જે વાત કરે છે, મોં આગળથી ખસીએ. શા. 8 આભરણ પહેરી અંગ ભાવી, હાથે દર્પણ ન લઈએ, પિયુડો જે પરદેશ સધાવે, તે કાજળરેખ ન દઈએ. શા. પિયુડા સાથે ક્રોધ ન કરીએ, રિસાઈ નવી રહીએજી; હૈયાં છોરું કરડાને, તાડન કદીય ન કરીએ. શા. 10 ઉજજડ મંદિર માંહિ ક્યારે, એકલડાં નવિ જઈએ; એકલી જાણે આળ ચઢાવે, એવડું શાને કરીએ. શા. 11 ફિરિયલ નારીને સંગ ન કરીએ, તસ સંગે નવિ ફરીએજી; મારગ જાતાં વિચાર કરીને, ઊડે પાવ ન ધરીએ. શા. 12 ઉદયરત્ન વાચક ઈમ બોલે, જે નરનારી ભણશેજી; તેહનાં પાતક દરે ટળશે, મુક્તિપુરીમાં મળશે. શા. 13
