________________ 118 : ઉદય-અર્ચના એ તેને મેહના પ્યાલ્યા પાય દેશી, થારા હાથમેં હાંડી દે દેશી; થારા સ»ર અસતર ખેસ લેશી. 3 થારા જોવન લેસી લૂંટીને, થારા ધન લેશી સબ પેશીને પીછે રેસી હીયડે કુટીને. 4 જીવન હારી ને કાંઈ કરસી, કદ હિર દેખ તુમ હર પીછે અવગતિ માહિ જાય પડસ્યા. 5 ઉદયરત્ન કહે સીખડલી, તુમ ચાખે અનુભવ સૂખડલી; એથી ભાજે ભવ ભવ ભૂખડલી. 6, પંદરમા અધ્યયનની સઝાય સુધા સાધુજી રે તુમે નિયાણું નિવારે; નિયાણું કરીને તમે, તપ સંજમ ક્યાં હારે. સુધા૧ પંદરમા અધ્યયને પ્રગટ, વીર વદે એમ વાણું; સંજમ માંહી મ ધરે સંશય, ખરા તે ગુણખાણી. સુધા૦ 2 જંત્ર મંત્રના ભામા છેડે, છેડે રાગ ને રેષ; પરિસહે પગ પાછા મ ઘરે, દૂર કરે સવિ દોષ. સુધાર 3 પરિચય ગૃહસ્થ તણે પરિહરીએ, અરસ નીરસ જે આહાર; પૂજાદિક મ વ છો કયારે, એ ઉત્તમ આચાર. સુધા. 4 એણે પેરે સાધુ આચારે, જે ચારિત્રિયે ચાલે; ખરી ક્રિયાને ખપ કરે તે મુક્તિપુરીમાં મહાલે. સુધા પ સુમતે સુમતા ગુપ્ત ગુપ્તા, સત્તાવીશ ગુણધાર; ઉદયરત્ન કહે એહને મેરો, નિત્ય હેજે નમસ્કાર. સુધા. 6 પ્રભાતે વાહાણલાં ગાવાની સઝાય મિથ્યામતિ રે રજની અસરાલકે, વારાણલાં ભલે વાયાં રે; જિહાં ઊંઘે રે પ્રાણ બહુકાલકે, વહાણલાં ભલે વાયાં રે. નવિ જાણે રે જિહાં યમની ફાલ કે, વા૦ તિહાં પામે રે પગ પગ જ જાલ કે. વા૧
