________________ 114 : ઉદય-અર્ચના જરારાક્ષસી જેર કરે છે, ફેલાવે ફજેતી રે; આવી અવધે ઊંચકી લેશે, લખપતિને લેતી રે. જોબન. 2 મહેલે બેઠે જ કરે છે, ખાંતે જુએ ખેતી રે; જમડે ભમરે તાણ લેશે, ગોફણગોળા સેતી રે. જોબન. 3 જિનરાજાને શરણે જાવું, યમ રહે દૂરે જેથી રે; દુનિયામાં જે દીસે નહિ, આખર તરશે તેથી રે. જોબન. 4 દાંત પડયો ને ડેસો થયે, કાજ સયું નહિ જેથી રે; ઉદયરત્ન કહે આપે સમજે, કહીએ વાત કેતી રે. જોબન 5 તપની સઝાય કીધાં કર્મ નિકંદવા રે, લેવા મુક્તિનું દાન, હત્યા પાતિક છૂટવા રે, નહિ કેઈ તપ સમાન; ભવિકજન તપ કર મન શુદ્ધ. ઉત્તમ તપના વેગથી રે, સુર નર સેવે પાય; લબ્ધિ અઠ્ઠાવીસ ઊપજે રે, મનવાંછિત ફળ થાય. ભવિ. 2 તીર્થંકર પદ પામીએ રે, નાસે સઘળા રંગ; રૂપલીલા સુખસાહ્યબી રે, લહીએ તપ સંજોગ. ભવિ. 3 તે શું છે સંસારમાં રે, તપથી ન હોવે જેહ; જે-જે મનમાં કામીએ રે, સફલ ફલે સહી તેહ. ભવિ. 4 અષ્ટ કર્મને એઘને 2, તપ ટાળે તત્કાળ; અવસર લઈને એહને રે, ખપ કરજો ઉજમાળ. ભવિ. 5 બાહા અત્યંતર જે કહ્યા રે, તપના બાર પ્રકાર; હાજ તેહની ચાલમાં રે, જેમ ધને અણગાર. ભવિ. 6 ઉદયરતન કહે તપ થકી રે, વધે સુસ સનર; સ્વર્ગ હવે ઘરઆંગણું રે, દુર્ગતિ જાએ ર. ભવિ. 7
