________________ સઝાય ? 97 વન ભલું રે મારું ઝૂંપડું, ખપ નહીં રે આવાસ; અમ રે સરખી ગોરડી, તારે ઘેર છે દાસ. વન. 13 સાલ દાલ ધૃત સાલણ, નિત્ય નવાં રે તંબેલ; પરણ ચીર પટોલિયા, બેસે હીંચકે હીંડેલ. વન- 14 ભેજન કાઈક કરાવીએ, રાજા અથે અજાયે; ભજન અમારે કદકિયાં, તાંદલા દે વજીર. વન- 15 પરણુ કાંઈક સરાવીએ, રાજા અર્થે અજાણ્ય; પેરણ પાન પટેલિયા, મુજ ભીલને સહે. વન૧૬ પૃથ્વી પતિને રાજિયે, તે તે કહીએ બાપ; અમને પરિષહ કાં કારે, તમને લાગે છે પાપ. વન૧૭ મેરુ ડગે તે હું ડગું, ઊગે પશ્ચિમ ભાણ; શિયલ ખંડિત મારું નવ કરું, જે જાયે પ્રાણ. વન- 18 રાય તુરંગથી ઊતરિયે, લાગ્યે ભીલ્લીને પાય; વચન કુવચન કીધાં ઘણું, તે ખમજો મેરી માય. વન૧૯ ભેર વાગે ભુગલ વાગે, વાગે નવરંગ તાલ; ભીલી પધાર્યા મંદિરે, વર્યો જયજયકાર. વન 20 ઉદયરત્નની વિનંતી, એ ઢાલ છે પૂરી; નરનારી તમે સાંભળે, એ સતી છે રૂડી. વન૨૧ શાલિભદ્રની સઝાય બેલે બોલે રે શાલિભદ્ર, દે વરિયાં દે વરિયાં દો ચાર વરિયાં. બોલે. 1 માય તમારી ખરી પુકારે, વહુઅર સબ આગે ખરિયાં. બોલ૦ 2 પિયો પુત્ર શિલા પર દેખી, આંખે આંસુ ઝળહળિયાં. બોલે. 3 કલની શઆ જેને ખૂંચતી, તેણે સંથારે શિલા કરિયાં. બોલે૪ પૂરવ ભવ માડી આહીરણ, આહાર કરી અણસણ કરિયાં. બોલે છે
