Anand Lahari

SR No.: 020037
Original Sutra Author: N/A
Author: Pandurang V Athawale
Publisher: Sadvichar Darshan Trust
Publication Year: 1967
Total Pages: 203
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 50

a
તત્ત્વજ્ઞાન
અને પછી પ્રશ્ન પૂછે. જેમ સ`સારમાંની મા અચ્ચાને ખચી ભરે અને પૂછે કે, દીકરા! આજે શાળામાં અહેન ગુસ્સે થયા હતા ?” ત્યારે બચ્ચુ કહે, ‘ના.’ બા પૂછે. ‘બહેનને બધા પ્રશ્નોના જવાબ આપ્યા ?' મચ્ચુ કહેઃ ‘મને બધા પ્રશ્નોના જવાબે આવડયા.' બા પૂછે: તું આજે રાચે નિહ ને ? તને કાઇએ રડાવ્યેા હતા ?” ત્યારે બચ્ચું કહે, મા! એક છોકરો બપારે મને રડાવતા હતા, પણ હું રડયા નહિ.' આ સાંભળીને ખાતુ માતું ખીલી ઊઠે અને તેના ક્રાન તૃપ્ત થાય. આવા બચ્ચાને માટે ખાને ગૌરવ થાય.
આવા જ સંવાદ જગદંબા અને ભક્તને થાય છે. જગદીશ પાસે જ્યારે દોડતા ભક્ત જાય ત્યારે તેને એ ઉપાડે, પચી ભરે અને પૂછે, દીકરા! સૌંસારમાં તુ રડયા નહિને? ત્યારે ભકત કહે, 'ના, મને સંસારમાં સગાવહાલાં અને આજુબાજીના લેકે રડાવતા હતા પરંતુ હું રડયા નહિ.' આ પૂછે, તને બધા પ્રશ્નોના જવાબ આવડયા ત્યારે ભક્ત કહે, આ! અધા પ્રશ્નોના જવાબ મને બરાબર આવડયા-મને ઘણા લેાકી ખીવડાવતા હતા પણ હું ડર્યાં નહિ અને રઢયા પણ નહિ; બહુ સારી રીતે મે સ‘સાર કર્યો છે.’આ સાંભળીને જગદંબાના કાન તૃપ્ત થાય. જગદંબા કહે કે, શાખાશ!' આમાં માને વહાલ થાય. ‘તુ મારો દીકરા છે' તેનુ આમાં કૌતુક છે. ખાને વહાલ થાય એથી વધારે છાતી પાસે લે અને ખચી ભરે.
આવી જ રીતના લકતા ભગવાન પાસે જાય. જગત તેને રડાવે છે. સચાવિયેાગથી રડવાના પ્રસંગેા આવે પણ તે રડે નહિ. ત્યારે મા કહે, શાખાશ દીકરા!” આ સંવાદ વીણાનાદ જેવા છે, નહિ તા કાણુ તેને સંતુષ્ટ કરે? વત્ તુ હીા વૈઋત્યમ માં ભાગ્યે જ કેાઇબચ્ચું ખચીને બા પાસે આવે પણ જે બચ્ચું' આ રીતે આવે તેને ખા ઉપાડે, ખચી ભરે અને અનંત પ્રશ્નો પૂછે. આ બધુ સાંભળવા જેવુ હાય. એકનું એક બચ્ચુ હોય તે અતિશય પ્રેમ આવે, નવદસ ખાળક હોય તેમાં આનદ ન આવે. એકનુ એક બચ્ચુ હાય કાં તે ચાર-પાંચ મરી ગયા પછી મચેલું બચ્ચુ હાય તેના ઉપર ખાના અતિશય પ્રેમ હાય, આવા બચ્ચાને આંખમાં પ્રાણ લાવીને ના પૂછે. જગદીશ તેની રાહ જોતા ઊભા હોય અને પૂછે ત્યારે તે કાનમાં કહ્યું કે મને અધાએ રડાવ્યા પણ હું રડયા નથી.' માનાથી માના ક્રાન સંતુષ્ટ થાય.