Anand Lahari

SR No.: 020037
Original Sutra Author: N/A
Author: Pandurang V Athawale
Publisher: Sadvichar Darshan Trust
Publication Year: 1967
Total Pages: 203
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 48

૩૮
તત્ત્વજ્ઞાન
તપેવનમાં ભણતા હતા. કેટલાક ક્ષુદ્ર વિચારના ભેજામાં આવતું હશે કે આટલો વિભવ તેમની પાસે હશે કે? યાજ્ઞવલ્કયના જીવન તરફ વિકારી દષ્ટિથી જોતા હશે તેમની દષ્ટિ બળી જતી હશે. પરંતુ કેટલાકના જીવને તરફ વિકારી દષ્ટિ પડે તે તે જીવન કરમાઈ જાય. તેમને ભગવાન છુપા રાખે. આવા ભકતને ભગવાન ખુલ્લા પાડતા નથી. તેમનાં જીવન છૂપા રાખે કારણ તેમને સંભાળવા જોઈએ.
નાનપણમાં મારી દાદીબાએ એક લાખ પારિજાતક ફલે ભગવાનને ચડાવ્યા. એ ફૂલો ભેગા કરવાનું કામ અમારું. એ ફૂલે સૂર્યોદય પહેલાં ભેગાં કરવાં જોઈએ. સૂર્યોદય પછી બે કલાક રહીને જઈએ તે આ ફૂલે ન મળે. આ ફૂલે લેવા જઈએ ત્યારે શિક્ષણ આપવામાં આવતું કે “આ બિલિપત્ર નથી અને ચંપા પણ નથી; પારિજાતકની પાંખડી તૂટી ન જાય તે સંભાળજે, કારણ પાંખડી તટેલું ફૂલ ભગવાનને ન ધરાય” આ કુલે જુદા પ્રકારનાં હોય છે. તે બહુ કમળ હોય છે, તેની પાંખડી અશ્વ રંગની અને ડીંટડી લાલ હોય છે. આ ફૂલે બહુ રમણીય હોય છે. તેનું જીવન જ જુદું છે. તે ફૂલ કમળ છે તેથી જ તેની ખપત ઓછી, તેથી મળે પણ નહિ; કારણ માંગ (demand) પ્રમાણે ઉત્પન્ન (supply) હેય. કૂલગલીમાં જાઓ તે એકાદ માણસ પાસે મળે. કારણ આ ફૂલે બાર વાગ્યા સુધી કે નહિ. ચંપાનું ફલ તો સાંજ સુધી ટકે તેથી લેવાવાળા તે જ લે, કારણ બસમાં બેઠા પછી. ઓફિસમાં પહોંચે ત્યાં સુધી સુંઘવું જોઈએ. પારિજાતક ફૂલ નાજુક હોય, તે ટકે નહિ.
પારિજાતક જેવા શુભ્ર જ્ઞાનવાળા અને લાલ ડીંટડી જેવા જીવનવાળા ભકતને ભગવાન ધવરાવે. તેથી જ ભગવતીના સ્તન ઉપર પારિજાતકને હાર શંકરાચાર્યે જાયે.
નદીનાના શ્રવણ વિદ્યge૪-વીણાનાદથી હલતા રહેલા કાનના કાળે શોભે છે. કાન પાસે અવાજ ગયે કે તે ખીલે છે. કોઈએ ભગવાનના કાન પાસે જઈને, અવાજ કર્યો હશે તે શંકરાચાર્યને વીણુનાદ જેવું લાગ્યું હશે. જે અવાજ હશે તેવે પરંતુ આત્મીયજનને અવાજ સારો જ લાગે. ”
ખા અને છેક એ બે ની કલ્પના કરે.નાના છોકરાને બાનો અવાજ સારો લાગે અને છેકરાનો અવાજ બાને મીઠો લાગે.જેમ જગત માંહેલી