Anand Lahari

SR No.: 020037
Original Sutra Author: N/A
Author: Pandurang V Athawale
Publisher: Sadvichar Darshan Trust
Publication Year: 1967
Total Pages: 203
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 171

આનન્દલહરી
૧૬૧
ન આવે. “હું” ગયે તે “તું” જશે, અને કોઈ પણ કાળે “તું” જ ન જોઈએ. ભગવાનનું ભગવાનપણું જીવના જીવપણાને લીધે છે, તેથી તે કહે છે કે, “હું” અને “તું” રહેવા જોઇએ.
હું જ્યાં સુધી છે ત્યાં સુધી “તું” છે. “તું” ખલાસ થશે તે શબ્દ પણ મને સહન થતું નથી, કારણ તું મારૂં (જીવનું) ભાગ્ય છે. પિતાનું સાભાગ્ય ખલાસ થઈ જાય, મરી જાય એ કોઈ સ્ત્રીને સહન ન થાય; તે વિચાર પણ તેનાથી સહન થતું નથી. સ્ત્રીની બંગડી તૂટી જાય તે કહે કે, “બંગડી વધી ગઈ કારણ તેને અખંડ સૌભાગ્ય જોઈએ.
જૂના કાળની બહેનો બહુ લાગણીપ્રધાન (sensitive) હતી. હવે તે વ્યવહાર વિવેકથી તેમનાં હૃદયે ઢાલ જેવાં થઈ ગયાં છે. જૂનાકાળની બહેન વીમા પોલીસી ઉપર સહી ન કરે, ધણીનું વીલ વાંચવા તૈયાર નહિ; કારણ ધણી મરી જાય તે કલ્પના પણ તેમનાથી સહન ન થાય. જૂના કાળમાં પ્રેમની નિરતિશયતા હતી તે આપણને અવ્યવહારૂ લાગે; કારણ આપણે આજે વ્યવહારૂ થયા છીએ.
આવી રીતે ભકતેની પણ પ્રેમની નિરતિશયતા છે. આ ભક્તિ “અહમ્' કાઢી નાખવા તૈયાર નથી, કારણ જે ક્ષણે “હું” જઈશ તે જ ક્ષણે “તું” જઈશ તારું અસ્તિત્વ ટકાવવા માટે “હું” મારૂં અસ્તિત્વ ટકાવીશ. વાછરડાને ગાયથી દૂર લઈ જાઓ તે તે આવવા તયાર નહિ, તેવી રીતે આ સિધ્ધને – ટેચના ભકતને પણ કાતરતા થાય કે, “હું જાઉ તે “તું” પણ ચાલી જાય. ભગવાનને મેળવવા માટે એમણે કરડે જન્મારાની તપશ્ચર્યા કરી, અને જ્યારે ભગવાન એને સમાવી લેવા તૈયાર થાય ત્યારે એ ના પાડે. તેમને અદ્વૈતની મધુરિમા ખબર છે, પણ તે તને આનંદ, તને સ્વાદ છેડવા તૈયાર નથી. સાકર થવા કરતાં સાકર ખાવામાં મઝા છે, તેથી તેઓ અહમ છપાવે, તેથી અહીં પણ પ્રેમ છે એમ કેવી રીતે કહેવાય? શંકરાચાર્ય કહે છે કે, પ્રેમની પરીક્ષા (test) લેશે તે સિધોને પણ સે નંબરને કસ લાગે નહિ; તેથી સિધ્ધોને પણ પ્રેમશક્તિ સારી લાગતી નથી; એ લેકને પણ કારુણ્યશતિ સારી લાગે છે. આમ આ બધી સૃષ્ટિ કારૂણ્યને વિષય છે, પ્રેમને વિષય નથી, તેથી પાર્વતીનું સૌદર્ય નિરતિશય છે.