________________
Nataka
.
tis.
मंदरगिरिरेवावगच्छति । जानाति रफलवति । कर्तरि परस्मै पदं । फलवति नुज्ञोनुपसर्गादित्यनेनात्मनेपदं सिद्धं ॥ समाप्तमिदमनय॑राघवटिप्पनकं ॥ छ । ५०॥ जज्ञे हर्षपुरीयगच्छसविता श्रीमान्मुनींद्रप्रभु
देवानद इति प्रभुः । स विजयी देवप्रभश्व प्रभुः। तत्पादाब्जनखांशुभिः प्रशमिते ध्वांते मरेंदोर्मतिन्नेिस्मिन्पदपद्धतिं व्यपगतव्यासगर्भस्तत्र यत् ॥१ मुरारिवाचामुच्चेयो महिमानहिमादृशैः । किंतु किंचिन्निबंधोयं । यथाबुद्धि व्यधीयते ॥२ शब्दप्रमाणसाहित्यत्रिवेणासंगमश्रियां।
श्रीमद्विमलसूरीणां ॥ इदमुद्यमवैभवं ॥३ समाप्तमिदं टिप्पनकां। कृतिरियं श्रीनरचंद्रसूरीणां ग्रंथाम्र ६६॥ छ ॥ ग्रंथानं २७५० ॥ एवं अंके ॥ संवत् १५२६ वर्षे रजोत्सवदिने गरौ वाचनाचार्यवर्यजयाकरगणीनां शिष्येण धर्मविलासगणिना लिखितं ॥ शुभं भवतु कल्याणमस्तु श्रीसंघस्य ॥श्री॥छ॥
अनर्थ्यराघवटीका No. 16
Anarghyarāghavatika
239. 1880-81.
Size.- Iom in. by 4g in. Extent.-- 38 leaves ; 17 lines to a page ; 48 letters to a line. Description.- Country paper; old in appearance; Devanagari chara
cters with पृष्ठमात्राs; hand-writing, small but clear, legible and uniform ; borders ruled in black lines but thick red lines are to be seen over them; big red dots in the centre and in the margins of folios; red pigment is frequently used for marking the portion while yellow pigment is used for corrections; complete.
Age.-- Samvat 1523.
Author. - Naracandrasuri.
