________________
२१४]
मुनिराजश्रीपुण्यविजयानां हस्तप्रतिसंग्रहे। आत्मपठनार्थ परोपकारकम् । श्रीअर्गलपुरशुभस्थाने श्रीसल(ली)मसाहिराज्यवर्तमाने श्रीसाहवनीदास ताके चैत्याले(लय)मध्य(ध्ये) पुस्तकं लिखापितम् । साह राइमल, साहु उधो, साहु लालचन्द्र, साह वनवीरीदास इत्यादि पंचसमस्त लिखापितं हरिवंस दीध समस्त दीनो प्रयागदासयोग्य पुस्तदत्वं(?) वरहियाया(ज्ञा)ति । कुलबरेहिया शुभमस्तु । लि० जैराम ।
तैलाद् रक्षेजलाद् रक्षेद्रक्षेत् शिथिलबन्धनात् । मूर्खहस्ते न दातव्यं एवं वदति पुस्तकम् ॥
( अन्यदीयाक्षरैलैल्लिखितमिदम्-) संवत् १६९३ वर्षे अगन( अग्रहायनमार्गशीर्ष )सुदि ११ सोमवासरे वाइघाटमध्ये लवै चुनीराऊर परियावेही। विनाइम चदवरीयकी(!) वह
पुस्तक......
[ 3768 ] अन्तः- श्रीवाचकाग्रेसरधर्मसारक्रमाब्जभृङ्गैर्बुधपद्मसागरैः ।
___एतच्चरित्रं स्वधिया सुशोधितं वचस्विवाच्यं भवतु श्रियां पदम् ।।
इदं बुधैर्वाच्यमानं चिरं जयतु ॥ संवत् १७६३ वर्षे कार्तिकतिथौ १५ शनौ पं० श्रीदेवउदयगणि-शिष्यगणिराजउदयेन लिषितम् ,
जाघलानगरे श्रीऋषभदेवप्रसादात्।। [ 3769 ] अन्तः-- इति श्रीमत्तपागच्छे भट्टारकश्रीहीरविजयसूरिविजयराज्ये आ०
श्रीविजयसेनसूरियौवराज्ये पं०श्रीदेवविजयगणिविरचिते गद्यबन्धे श्रीरामचरित्रे श्रीरामनिर्वाणगमनो नाम दशमः सर्गः ॥१०॥ समाप्तं चेदं रामायणम् । श्री इयं(दं) रामायणं प्रायेण श्रीहेमाचार्यकृतरामायणं उपजीव्य मया कृतिमिति संस्कृतभाषयैव लिखितम् । सत्यपि प्राकृतपद्यबन्धचरित्रे तथा सत्यपि संस्कृतपद्यबन्धधरित्रे मया आत्मविनोदार्थ कर्मक्षयार्थं च गद्यबन्धेन कृतिमिति ।
स्वस्ति श्रीतपागच्छे भ० युगप्रधानश्रीविजयदानसूरि-शिष्यआचार्यश्रीराजविजयसूरि-शिष्यपं० श्रीदेवविजयगणिभिर्विरचितं समाप्तं चेदं श्रीरामायणम् ।
संवत् १६५२ वर्षे अश्विन्मासे कृष्णपक्षे दशम्यां तिथौ गुरुपुष्ययोगे श्रीमन्मरुस्थल्या ज्येष्टस्थित्पि( ति )स्थितेन पं० श्रीदेवविजयेन श्रीमालपुरे नगरे श्रीमदकब्बरराज्ये विरचितं श्रीरामायणम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org