Sarth Gujarati Jodni Kosh

SR No.: 016105
Original Sutra Author: N/A
Author: Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publication Year: 1967
Total Pages: 950
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 28 MB

Page 372

છારાં]
૩૨૭
[છાંટી
બાળ5 241
રૂપ) પિત્તવાળા તીખા (ઓડકાર)
-માં માખણ જવું = નુકસાન કે ગફલત થવી;કામ ન આવડવું. છારાં (છા) નબ૦૧૦ છારા જાતિનાં માણસ (તુચ્છકારમાં) -લેવા જવું ને દોણી સંતાડવી = કરવું છતાં તેની શરમથી છારિયું (છા') નવ સાંકડા માંનાં વાસણ ઘસવા માટે વપરાતો કૂચડો સંતાડવું - છુપાવીને કરવું.]. છારી (છા') સ્ત્રી વસ્તુ પર બાઝત (મેલ કે ક્ષારને) આછો ! છાશ-બાકળું વિ૦ બેબાકળું; બાવરું. [–થવું = ખાટું થઈ જવું;
થર [–ળવી.] (૨) છારા જાતની સ્ત્રી [ચૂનાવાળો ભૂકો બગડી જવું (૨) [લા.] માં પડી જવું – ઊતરી જવું] છારું (છા') ન૦ [જુઓ “છાર' ૫૦; સ્ત્રી ] ઈટે, મટોડી અને | છાશવાર પુત્ર વલણને દિવસ. –રે અ૦ જ્યારે ત્યારે; હરવખત છાયા (છા') વિ૦ ['છારા' વિ૦ ઉપરથી] છર (ઓડકાર) | છાશિ(–સિ)યું વિ૦ [જુઓ છાશ] છાશવાળું; છાશ જેવું (૨) છારે (છા') ૫૦ એ નામની એક રિસી જેવી જાતને પુરુષ [લા.] હલકી જાતનું (૩) ન૦ સંચાથી દૂધ પીતાં છૂટું પડતું (૨) જીરાના પાકમાં આવતા એક રેગ
પ્રવાહી; “સેપરેટ’ (?) (૪) [લા.] નામનું - ગમે તેમ ઉપલકિયું છાદિયા (છા) વિબ૦૧૦ જુઓ છારા
કરી કાઢવું તે. (-કરવું.) છાટિયાં (છા') નબ૦૧૦ મરનારના તેરમાને દિવસે ચકલામાં | છાશી,-સી વિ. [ä. ઘરતિ; છાતી] ‘૮૬'; છાશી પીળું ઓઢાડીને મુકાતા ત્રણ ઘડા
છાસ િj૦ (છાસઠ દિવસમાં તૈયાર થતી) પાણી પાઈને.. છાડી (છા') સ્ત્રી વસ્તુ પર બાઝતી છારી
ઉગાડેલી જુવાર છાલ (લ) સ્ત્રી [સં. છા; હે. છg, છઠ્ઠી] ત્વચા (ઝાડની). | છાસઠ વિ. [સં. ઘge; પ્રા. ઇટિં]૬૬' [-પાઠવી = ઉપર ઉપરથી સેરવું - છેલવું (૨) મહેણાં મારવાં.] | છાસિયું જુએ “છાશિયું’માં છાલ પું, જુઓ ખ્યાલ (૨) [લા.] કેડે; પીછે. [(–ને છાલ) છાસી વિ. જુઓ છાશી છેઠ, -મુક = કેડો મૂક; જતું કરવું]
છાળી સ્ત્રી [સં. છા, પ્રા. શાસ્ત્રો] બકરી. –ળું ન૦ નાનું બકરું છાલક સ્ત્રી [4. ક્ષારુ ઉપરથી] છલકાઈને પ્રવાહી ઊછળવું કે | કે બચ્યું. – પં. [સં. છારા,. છ8] બકરે ફેંકાવું તે; (પાણીની)ળ. [-મારવી,–વાગવી]. બાજી સ્ત્રી| છાંઈ (છાં’૦) સ્ત્રી, જુઓ છાયા સામરામાં પાણીની છાલકે મારી ગભરાવવાની રણત છાંક(-) (૦) વિ૦ તડાકિયું; ગપ્પી છાલકું વિ૦ ["છાલક ઉપરથી] છીછરું; ઊતળું (૨) [લા.] આછ- | છાંગળ (૯) પુ. ઈંટના રસને ગો; કીટ કલું; પાજી; હલકું (૩) ન૦ [૧] ગધેડા ઉપર નાખવાની બે છાંછવું () વિ૦ ઉછાંછળું; ઉદ્ધત (૨) ન છાંયુ છણકે પાસિયાંવાળી ગુણ (૪) ચાર મણને સંતેલો. [છાલકામાં | છાંછળમાંછળ (૦,૦) વિ૦ (૨) અ૦ ઉપર-ઉપરનું; ઉપલકિયું પાણી ભરવું = ઓટો ડોળ કરવો. છાલકા પાણીમાં ફરવું = છાંછળું (૯) વિ. [જુઓ ઉછાંછળું] છોકરવાદ (૨) આછકલું પતરાજી કરવી; છલકાઈ જવું.] કાઈ સ્ત્રી, કાપણું ન૦ | છાંછિયું (૦) ન૦ [૨૦]રેષ કે તિરસ્કારયુક્ત છણકે કે ઘુરકિયું છાલાં નબ૦૧૦ [કે. જીણી, . છા] ઊતરાં, ડાં (૨) ચામડી | છાંછું (૦) વિ. ગંદું; મેલું (૨) વગર સમજે માથું મારે એવું (૩) પરનાં ભિંગડાં. [-કૂટવાં = રેસાવાળાં છોડાં કટી રેસ છૂટા પાડવા | મછ (૪) નટ મંત્ર ભણીને મારેલી ડુંક (૨) પાણી વલોવવું; ફોગટ મહેનત કરવી. પડવાં = ફેલ્લા | છાંટ (૨) સ્ત્રી [. ઇંટ] થેડા ઝીણા ઝીણા છાંટા ફરફર (૨) ઊઠવા (જેમ કે, જીભ પર છાલાં પડયાં છે). -વીણવાં = ફોગટ | [] ઝડ૫; ઉતાવળ (૩) [‘છાંટવું' ઉપરથી] ગપું; બડાઈ (૪) ફાંફાં મારવાં.]
ઉપર ઉપરથી કાપતાં પડેલા કકડા (૫) [] ગુણપાટને કેથેળો. છાલિયું ન [સર, fહ. છા]િ પહેળા માંની વાડકી; છાલું [-નાખવી = પાણીના છાંટા નાખી પવિત્ર કરવું.-નાં ભજિયાં છાલી સ્ત્રી નાનું છાલું; વાડકી (૨) ચૂડી
= મેથીની ભાજી સાથે કેળાંના ભેગવાળાં ભજિયાં (સં.). –મારવી છાલું ન૦ વાડકે (૨) [‘છાલ’ સ્ત્રી ઉપરથી] ઘંટીમાંથી લોટ =ગપ હાંકવી (૨) ડંફાસ મારવી–લેવી = છાંટા નંખાવી સ્પર્શવાળવાનું નાળિયેરનું છોડું (૩) “છાલાંનું એ-૧૦
દેષથી મુક્ત થવું] ૦ણી સ્ત્રી છાંટવું તે; છાંટવાની ક્રિયા. ૦ણું ન૦ છાવણ (છા') ન [સર પ્રા. શાવ(-4)ન, જુઓ છાવું] છાવાનું (કંકુ –કેસર વગેરેથી) છાંટવું છે કે કંટાય તે પદાર્થ (જેમ કે, સાધન; છાજ
જીવાત મારવા દવા) (૨) (કપડામાં, -પર) છાંટાની ભાત છાવણી સ્ત્રી [. છાણી; છાવળિયા] (લશ્કરી) પડાવ કે મથક. છાંટવું૦) સક્રિ[છાંટ' ઉપરથી] વિખેરાઈને પડે એમ(પ્રવાહી)
-એલવી = (લડતનું કે લશ્કરી) મથક સ્થાપવું, –નાખવી = ઉડાડવું કે ફેલાવવું કે નાંખવું (૨) [લા.] ગપ - બડાઈ હાંકવી લશ્કરી મથક કરવું (૨) પડાવ કરે.].
(૩) લાંચ આપવી. ઉદા૦ જજને છાંટો (૪) છાંટા નાંખી શુદ્ધ છાવર (છા') પં[જુઓ છાવું] ઢાંકણ (૨)[લા ] ઢાંકપિછોડો. કરવું; છાંટ નાંખવી (૫) [સર. હિં. છાંટના] ઉપર ઉપરથી કાપવું ૦૬ સક્રિટ છાવું; ઢાંકવું (૨) ઢાંકપિછેડે કરવા
છાંટા (૯) મુંબ૦૧૦ [જુઓ છાંટે] છેડો છાંટા જેવો વરસાદ; છાવવું, છાવું (છા') સક્રિ. [ä. છાત;પ્રા. ; રે. છવિ | છાંટી. [-થવા, પઢવા.] = (છાદિત); સં. છાપ ] ઢાંકવું (૨) છાજ વડે ઢાંકવું
છાંટાભાર વિ૦ જુઓ ‘છાંટે'માં છાશ(–સ) (શ) સ્ત્રી રે. છાસો] દહીં મથી કરાતું પ્રવાહી. છાંટયું (૦) ૦ [છાંટે' ઉપરથી] માત્ર છાંટા નાંખે ચાલે એવું, [-કરવી = દહીં ભાગીને છાસ બનાવવી. -પીવા ટાણું = (કા.) | દૂરના સગાના મરણનું સૂતક (૨) સ્ત્રીઓનું કેટલું એક ઘરેણું સવારને (નાસ્તાન) વખત. -પીવી = (કા.) નાસ્ત કર. | છાંટી (૨) સ્ત્રી [.ઇંટ-ટ] ના છાંટે - ટીપું (૨) વરસાદની –માં પાણી ઉમેરવું = અયુક્તિ કરવી; વાત વધારીને કહેવી. 1 ઝીણું ફરફર. [–થવી, પઢવી]