Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 400

પામની સંસ્થા, ઈ. ૧૯૭૮; ૨. છંદ-રત્નાવલિ, પ્ર, વિહારીલાલજી ‘ગોકુળનાથજીનો વિવાહ-ખેલ', ૨ ગુજરાતી અષ્ટપદીની રચના મહારાજ, સં. ૧૯૪૧.
[કી.જો.] કરી છે. ૧૩૪ પ્રસંગોના નિત્યચરિત્ર'ની પણ તેમણે રચના કરી
હોવાનું કહેવાય છે. રૂપસુંદર [ઈ. ૧૬૨૧માં હયાત]: પૂણિમાગચ્છના જૈન સાધુ. વિમલ- કૃતિ : ૧. ગોકુલેશજીનાં ધોળ તથા પદસંગ્રહ, પ્ર. લાલુ ભાઈ ચંદ્રની પરંપરામાં લક્ષ્મીચંદ્રના શિષ્ય રંગસુંદર(વાચક)ને શિષ્ય. છ. દેસાઈ, ઈ. ૧૯૧૬, ૨. પુષ્ટિપ્રસાદી, ઝ, રાંદ્રવદન મો. શાહ, ૩૨૫ કડીના “દીપશિખ-રાસ' (રઈ.૧૬૨૧)ના કતાં.
સં. ૨૦૨૨ (બીજી અ.). સંદર્ભ : મુપુન્હસૂચી.
રિસો. સંદર્ભ : ૧. ગુસારસ્વતો; ૨. ગોપ્રભકવિઓ: ૩. પુગુસાહિત્યકારો.
[કી.જો | રૂપસૌભાગ્ય [
]: જૈન સાધુ, દુહા, ચોપાઇ અને દેશીમાં રચાયેલા ૬ ઢાળને ‘સમવસરણ-સ્તવન (લે. સં. ૧૮મી સદી રૂસ્તમ/રુસ્તમ[ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાધી : પારસી કવિ. સુરતના વિદ્વાન અનુ; મુ.)ને કર્તા.
દસ્તૂર. પિતા પશુતન ખોરશેદ. નવસારીના દસ્તૂર બરજોર કામદીન કૃતિ : પ્રકરણાદિ વિચાર ગભિત સ્તવન સઝાય સંગ્રહ, પ્ર. રા'. કેકોબાદ સંજાણાના શિષ્ય. ફારસી, પહેલવી જેવી ભાષાઓના સારા માધવજી ડુંગરી, ઈ. ૧૯૩૩.
જ્ઞાતા, સંસ્કૃત, વ્રજથી પણ પરિચિત હોવાની શકયતા. તેમનો જન્મ સંદર્ભ : ૧. મુપુગૃહસૂચી; ૨. હજૈજ્ઞામૂચિ : ૧. રિસો.] ઈ. ૧૬૧૯માં ને ઈ. ૧૬૩૫માં થયો હવાનું અનુમાન થયું છે.
પારસી મોબેદો વચ્ચેના પત્રવ્યવહારમાં મળતા ઉલ્લેખો અને કવિની રૂપહર્ષ [ઈ. ૧૭મી સદી પૂર્વાર્ધ] : જૈન સાધુ. રામ વિજયના શિષ્ય.
કૃતિઓના રચના સમયને આધારે તેઓ ઈ. ૧૬૫૦થી ઈ. ૧૬૮૦ ૭ કડીના ‘નિરત્નસૂરિગીત(મુ.)ને કર્તા. આ કૃતિ નિરત્નસૂરિ
(૭૯) દરમ્યાન હયાત હતા એમ નિશ્ચિતપણે કહી શકાય. કવિને (જ.ઈ. ૧૬૧૪-અવ. ઈ. ૧૬૫૫)ના સમયમાં લખાઈ હોવાથી કવિ
પ્રેમાનંદ સાથે પરિચય હતો કે નહીં તે કહેવા માટે કોઈ ચોક્કસ ઈ. ૧૭મી સદી પૂર્વાર્ધમાં હયાત હશે એમ કહી શકાય.
આધાર નથી. કૃતિ : જેકાસંગ્રહ (સં.).
અરબી, ફારસી, પહેલવી, સંસ્કૃત ઇત્યાદિના સંસ્કારવાળી પારરૂપાબાઈ [ ]: ૫ કડીના ૧ પદ(મુ.)નાં કર્તા.
સીશાઈ ગુજરાતીમાં પારસી ધર્મગ્રંથોમાંથી કથાપ્રસંગો લઈ મધ્ય
કાલીન આખ્યાનશૈલી અને છંદોની અસર ઝીલી આખ્યાનપ્રકારની કૃતિ : કાફીસંગ્રહ, પ્ર. ક, જા, સં. ૧૯૪). [કી.જો..
કૃતિઓ રચનાર આ પહેલાં પારસી કવિ છે. કવિનો મુખ્ય ઉદ્દેશ રૂપાંદે: આ નામે ૨ ભજનો(મુ.) મળે છે. બંને ભજનોનાં કર્તા એક એમ તો પારસી ધર્મના સિદ્ધાંતો સામાન્ય પારસીજનો સુધી પહોંજ રૂપાંદે છે કે જુદાં તે નિશ્ચિત રીતે કહેવું મુશ્કેલ છે. ચાડવાનો હતો, પરંતુ આ કૃતિઓ કવિની કવિત્વશકિતનો પણ ઠીક
રાજસ્થાનમાં સંત કવયિત્રી તરીકે જાણીતાં રૂપાંદે જોધપુર ઠીક પરિચય કરાવે છે. એમાં ફિરદોસીન ‘શાહનામાની અંદર રાજ્યમાં આવેલા માલાણીના રાજવી મલિનાથ-માલાજીનું પતની હતાં આવેલી સ્યાવશકથા પર આધારિત ‘સ્યાવશનામું” (ર.ઈ. ૧૬૦
અને સંભવત: કોઈ ધારુ મેઘવાળ અથવા ઉગમશી એમના ગુરુ . ૧૭૩૬, ભાદરવા વદ ૭; મુ.) કવિની સૌથી વિશેષ નોંધપાત્ર હતા એમ મનાય છે એમના જીવન વિશે અનેક દંતકથાઓ પણ પ્રચ- આખ્યાનકૃતિ છે. ઘટનાપ્રચુર અને રસસભર આ કૃતિ સંયડન, લિત છે. રાજસ્થાનમાં એમને નામે ભજનો મળે છે, જે બધાં એક ભાવનું આલેખન કે અલંકારોના વૈચિયમાં કવિની મૌલિક પ્રતિભા
જ રૂપાંદેએ રચ્યાં હોય એવી શક્યતા રાજસ્થાની વિદ્વાનોને ઓછી નો પરિચય કરાવે છે. ચોપાઈબદ્ધ ‘અદ્ઘવિરાફ-નામું-(ર.ઈ. ૧૬૭૨) લાગે છે. ગુરાતી માં મળતા ૧ ભજનમાં રાજસ્થાની ભાષાની છાંટ એદોવિરોફની કથા દ્વારા નર્કની યાતનઓથી બચવા મનુષ્ય કેવાં પાપછે અને માલા રાવળ અને રૂપાંદે વચ્ચેના સંવાદ રૂપે વીરાગ્યબોધ કમીથી બચવું અને કયાં પુણ્યકાર્યો કરવા જોઈએ એનો બોધ આપ અપાયો છે. બીજા ભજનની અંતિમ પંકિતમાં ‘ઉમરસીની ચેલી સતી છે. જરથોસ્તના જીવનના ચમત્કારયુકત પ્રસંગો પર આધારિત ચોપાઈરૂપાંદે બોલ્યાં રે જી’ એવો સંદર્ભ મળે છે, યાને માપા શુદ્ધ બદ્ધ ‘જરથોસ્તનામું -(ર.ઈ. ૧૬૭૪ દર્દી ને ૧૦૪૪, ગુજરાતી છે.
ફવદન માસ, ખુૌંદ રોજ* મુ.)ના ઉપદેશમાં કેટલાક વિષયોમાં કૃતિ : ભજનસાગર : ૨
ભારતીય ધર્મપરંપરાનો પ્રભાવ જોઈ શકાય છે. સાત મશાદનું સંદર્ભ : ૧. અંદર ઊગે ચાલવું., . પુષ્કર ચંદરવાકર, ઈ.
કાવ્ય-(મુ.)માં પૃથ્વીનું સંચાલન કરતી ૭ દિવ્યશકિતઓ શું કાર્ય કરે ૧૯૬૪; ૨. સોરઠી સ્ત્રી સંતો, કાલિદાસ મહારાજ, ઈ. ૧૯૫૮; ૩.
છે અને તેમને પ્રસન્ન કરવા કેવા આચાર વિચારનું દરેક પારસીએ હિસ્ટરી ઑવ રાજસ્થાની લિટરેચર, હિરાલાલ માહેશ્વરી, ઈ.૧૯૮૦.
પાલન કરવું એનો બોધ છે. સંજાણા-ભગરીઆના આંતરકલહનું
કાવ્ય - (મુ.) કવિના સમયમાં પારસી મોબેદો વચ્ચે થયેલી ખૂના(અં.).
મરકીની ઐતિહાસિક ઘટના કાવ્યવિષય બની હોવાને લીધે વિશિષ્ટ રૂપાંબાઈ (સં ૧૮મી સદી] : વૈષ્ણવ સંપ્રદાયનાં ભકત કવયિત્રી, મહત્ત્વ ધારણ કરે છે. વલ્લભાચાર્યના પૌત્ર ગોકુલનાથજીનાં શિષ્યા. પ્રાંતિ નાં વતની. એમને નામે “અસ્પદીઆરનામેહ' કૃતિ મળે છે, પણ તેનું કત્વ તેમણે વિવાહ ઉત્સવનાં પદ અને શોભન(મુ.), કેટલાંક ધોળ (૫ મુ.), સંદિગ્ધ છે.
રૂપસુંદર : રૂસ્તમ/૨સ્તમ
ગુજરાતી સાહિત્યકોશ : ૩૦૧