________________
४४२ : आराधना-कथाकोष म्हणे स्वामि गुणनिधान । म्या पाहिले नेत्र करून । अखाद्यवस्तु फळ अजान । भक्षिता मरन द्रव्य भय ॥६५॥ आता धिक् धिक् संसार । कृपा करावि दयासागर । मज द्यावा जी दीक्षाभार । अष्टकर्म दूर करावया ॥६६॥ महान् विनय द्वयपाणि । दीक्षायाचना करि वचनी । भव्य जीव जानोनि मनि । दीक्षाग्रहणि विधायुक्त ॥६७॥ अब्धिकीर्ती त्या अधान । गुरूपासि पठन पाठन । एकलविहारि होऊन । भव्यजनमन उपदेशी ॥६८॥ समाधिमरण अंतःकाळी । पंचनौकार हृदयकमळी । मोक्षगामि तो जीवबळि । त्रैलोक्य मंडळि अनुक्रमे ॥६९॥ अहो हो सम्यक्ती भव्यप्राणी । व्रतकथा सत्य जिनवाणि । रात्रीमुक्ती व्रत्येक तजोनि । त्यासि निधानि मोक्षमार्ग ॥७॥ चौयासि लक्ष यौनि अत । नरदेह अवचट प्राप्त । धनयोवन जीविन्वते । धर्मस्य त्वरित जीवमना ॥७१॥ काव्यश्लोकः-एकेनापि जिनेंद्रदेवकथिते, नाच्चैव्रतेन स्वयं । ज्ञात्वा संश्रुतिचेष्टितं च हृदयं विद्युच्चलं जीवितं । त्यक्त्वा तच्चधनं विशिष्टचरणो' जातो मुनिः शुद्धधीः । स श्रीसागरदत्त वाग्गुणनिधीः कुर्यात्सतां मंगलं ॥७२।।
इति श्री (चंद्र) गुरूस्वामि रत्नकीर्तीजी आराधना. कथाकोशे धनदत्तहतो चौराणामभवत् भयमित्ति कथाविरचिते कथा ३८-३९-४०-चाळिसावी पूर्णः प्रसंग ॥३३॥ ॥छ छ॥
२. एकव्रतेन, ३ निर्मम चारित्र आचरावे.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
