________________
प्रसंग दुसरा : १७ योग्यकालि रोपिता बीज । धान्य उद्भवति सहज । तथा बालपन असे बेकाज । विद्या सहज येत असे ।।२१।। ऐसे चित्ति विचारून । जैनोपाध्यायातपाचरुण । पाहोनि उत्तम मुहूर्त दिन । केले अर्पन पुत्र त्यासि ॥२२॥ मग स्वहस्ते करोनि पंडित । लेहोनि दिधले दोघाहित । ॐ नम सिद्धं स्वात्म-हित । हेचि जगात ऽ पूर्व मंगल ।।२३।। मग व्याकरण छंद अलंकार । तर्क साहित्य सिद्धांत सार । सिखते झाले बुध्यानुसार । मति प्रखर करोनिया ॥२४॥ एक पाठि अकलंक असे । द्विपाठि निष्कलंक भासे । कलागुण सिखोनि स्वल्प दिवसे । स्व आवासे आले त्वरे ।।२५।। ऐसे पाहोनि माता पिता । फार हर्ष मानिति चित्ता । पुत्र यौवन पद दृश्यता । मानसिक चिता उद्भवली ॥२६॥ पुत्र विवाहाकारण । साहित्य करिति प्रधान । ऐसे समारंभ पाहुन । पित्याला गुण वदताति ।।२७।। अहो पिता आमचि उक्ति । श्रवण करावे एक चित्ति । हा आरंभ करिता किर्थि । ते आम्हाप्रति निरूपिजे ।।२८।। पुत्रवाक्य ऐकोनि श्रवणि । वदते झाले जनक जननि । बारे तुमचे विवाहालागोनि । हे कार्य आम्ही आरंभिले ॥२९॥ पुत्र वदति पित्यासि । पुर्वि देवोनि ब्रह्मचर्यासि । साप्रत्य करिता विवाहासि । हे आश्चर्य आम्हासि थोर दिसे ॥३०॥ पुत्रोक्ति ऐकोनि प्रधान । पुन्हा वदे मोह वचन । ब्रह्मचर्य तुम्हालागुन । विनोदे करोन देवविले ॥३१॥ जनक वाक्य ऐकोनि ऐसे, । निःशंकपणे भासत असे । जिन धर्मिकैचे विनोद हास्य । लज्जाहीन ऐसे का भासिता ॥३२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
