________________
प्रसंग पहिला : १३ नृपादिजन पाहोनि ऐसे । अंतरि महदाश्चर्य भासे । मिथ्यात्व सांडोनि सर्वसे । हृदयी प्रकासे जिनदर्शन ॥१२६॥ मग ते सर्वे विद्वज्जन । स्वमुखे करिति स्तवन । धन्य धन्य वदति अवघे जन ! करिति वंदन तत्पदि ॥१२७॥ गगणि होति पंचाश्चर्य । देव शब्द वदति जय जय । धन्य जिनशासन जगी होय । वर्णावे काय येक जिव्हे ॥१२८॥ धन्य दिसे हा पात्रकेसरि । विचक्षण जिनमतांतरि । उद्योत केला धरणिवरि । भास्करापरि भूमंडलि ॥१२९॥ बहुताप्रकारे करोनि सार । स्तुति करिति चतुर नर । होवोनिया सेवातत्पर । तद्गुणविस्तार करिति ॥१३०॥ मग कोन्हे घेवोनिया दीक्षा । करपात्रि करिति भिक्षा। करिति षट्कायजीवरक्षा । तपे कर्मकक्षा जालिति ॥१३१॥ कवने घेवोनि व्रतानेमा । स्वच्छ पालिति गृहस्थधर्मा। तत्त्वार्थाचा जानोनि मर्मा । संसृतिभ्रम उडविति ॥१३२॥ कोन्ही होवोनि दृढसम्यक्त्वि । जिनप्रवजि तल्लीन होति । जिनदेवशास्त्रसद्गुरुभक्ति । श्रद्धा चित्ति वसे सदा ॥१३३।। जिनशासनमहिमा थोर । पात्रकेसरि कृत विस्तार । दर्शनोद्योत धरणीवर । केला सार सौख्यदायी ॥१३४|| ऐसे जानोनि भव्यजन । त्रैलोक्यवंद्य जिनशासन। उद्योत कीजे पुण्यपावन । होय प्राप्त जेन्ह स्वर्गमोक्ष ॥१३५॥ इत्थं श्रीशिवशर्मदं शुचितरं, सम्यक्वमुद्योत्तक । कृर वाप्राप्य नरेंद्रपूजनपरं, पानादिकः केसरी।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org