________________
प्रसंग पंचवीसया : ३४९
I
नारद सुबुधी धीर । जैनधर्म धुरंधर । धर्मोपदेशकर्तार । पृथ्वीवर विहार करी ॥ १०४॥
1
दानपूजादि व्रतम । श्रावकक्रिया बहु उत्तम । निहिंसक दयाधर्मं । श्रावकोत्तम पाळिताति ।। १०५ ।। ऐस्यापरि नारद फीरत । सौख्य भोगि मणवांच्छित । असार हे संसारकृत्य । जाला विरक्त वैराग्यार्थं ॥ १०६ ॥ तदा तो प्ताडवृक्षवनी । गुप्ताचार्य महामुनी । दीक्षा घेता मोक्षदाइनी । जाला मुनी नारदऋषी ॥१०७॥ रत्नत्रय धरधीर । दशलक्षण-धर्म-धर |
तपश्चर्या करि घोर । भक्तीतत्पर जिनपंकजे || १०८ || अंतः काळि धर्मध्यान । सर्व संन्यास केला त्यान । सर्वार्थसिद्धि जन्मपन | इंद्रभुवन मोक्षमार्ग ।। १०९ ।। अहो हो श्रोते भव्य प्राणि । सावधान वच तनी । जिनमहात्म्ये करोनि । काय प्राणी एण लाभे ॥११०॥ उक्तं च- जित्वा सर्व कुवादिनो दृढतर श्रीनारदो निर्मदः । श्रीमत्सार जिनेंद्रपदाब्ज महासिद्धौल सच्चद्रमाः । धृत्वा सार तपः प्रसिद्ध महिमा, सर्वार्थसिद्धि श्रितः । श्रीमान् द्विजवंशमंडनमणिः कुर्यात् सदा मंगलम् ॥ १११ ॥
इति कथाकोश अनुतदोष असत्यदोष श्रीरत्नकीर्तिशिष्यविरचिते वसुराज कथा समाप्ता । पंचविंशतिमो अध्यायः प्रसंग पंचविसाव ।। २५ छ ॥
शुभं भवतु कल्यानस्तु तथास्तु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org