Page Text
________________
t
वीर
अभिधानराजेन्द्रः। अंतरं, सो तहिं गो, भुंजा दहिकर सो, बहिफोडो न चेव
कद्वेण सालिसीसे, विसुज्झमाणस्स लोगोही ॥४८६॥ धार, तेहिं भणियं-बई भायणं करंबेह, करंबियं, पच्छा न
ततो सामी गामायं नाम सविसं गो, तत्थुज्जाणे विहे. नित्थरा, ताहे से उबरि छूढ़, ताहे उकिलंतो गच्छद । ततो
लप बिभेलयजक्खो नाम, सो भगवत्रो पडिम ठियस्स महि भगवं जंबूसंडं नाम गामं गो, तत्थ वि अच्छारिया भत्तं
मं करे। ततो भगवं सालिसीसय नाम गामो तहिं गतो, ततहेव नवरं तत्थ खीरकूरे, तेहि वि तहेव धरिसिमो जिमि
त्थुज्जाणे पडिम ठिो माहमासो य वट्टा, तत्थ कडपूयणा भों ।
नाम वाणमंतरीसामि दळूण तेयं असहमाणी पच्छा तावसीतंबाएँ नंदिसेणो, पडिमा प्रारक्खि वहण भय डहणं ।। रूवं विउब्वित्ता पक्कलनियत्था जडा भारेण य सम्वं सरीरं कृवियचारियमोक्खे, विजयपगम्भा य पत्तेभं॥४८४॥
पाणिपण ओलेत्ता देहम्मि उवरि सामिस्स ठाउं धुणति वातं
च विउवा, जड अनो होतो तो फुट्टो होतो, तिब्वं वेत्रवं ततो भगवं तंबायं णाम गामं एइ, तत्थ नंदिसणा नाम अहियासिंतस्स भगवो प्रोही विप्रसिउन लोगं पासिउमा थेरा बहुस्सुत्रा बहुपरिधारा पासावञ्चिज्जा, तेऽवि जिणक
रद्धो, सेसं कालं गम्भाओ पाढवेत्ता जाब सालिसीस ताव प्पस्स परिकम्मं करेंति, इमोऽवि बाहिं पडिमं ठिओ, गोसा
एकारस अंगा सुरलोयप्पमाणमेत्तो योही, जावतिय देव. लो अतिगओ, तहेव पुच्छर,खिंसति या ते पायरिया तदि- लोपसु पेच्छिताइयो । सा वि वंतरी पराजिमा, पच्छा सा वसं चउले पडिमं ठायंति, पच्छा तहिं प्रारक्खियपुत्तेण चो.
उवसंता पूनं करे । रोसि काउं भल्लएण आहो, ओहिणाणं, ससं जहा मुणिबंदस्स, जाव गोसालो बोहत्ता प्रागतो। ततो सामी कृषि
पुणरवि भहिअनगरे, तवं विचित्तं च छट्ठवासम्मि । भं नाम सरिणवेसं गओ, तत्थ तेहिं चारिय त्ति काउंधिप्पं मगहाएँ निरुवसग्गं,मुणि उउबद्धम्मि विहरिस्था४ि८७॥ ति वज्झति पिट्टिजंति य । तत्थ लोगसमुल्लावो-अहो देव- ततो भगवं भहियं नाम नगरिं गतो, तत्थ छटुं वासं उजत्रो कवेण जोव्वणेण य अप्पतिमो चारित ति काउं गहि- धागो, तत्थ वरिसारत्ते गोसालेण समं समागमो, छोटे प्रो, तत्थ विजया पगम्भा य दोसि पासंतेवासिणीअो परि- मासे गोसालो मिलिश्रो भगवश्रो । तत्थ चउमासखमणं व्वाश्याओ लोयस्स मूले सोऊण-तित्थकरो पब्बाओ, ब- विचित्ते य अभिग्गहे कुणइ भगवं ठाणादीहि, बाहिं पाचामो ता पलोएमो, को जाणति ? होजा, ताहे ताहिं मोह- रेत्ता ततो पच्छा मगहाविसए विहरह निरुवसग्गं अट्ट श्रो दुरप्पा! ण याणह चरमतित्थकरं सिद्धत्थरायपुतं, अज उडुबद्धिए मासे, विहरिऊणं । भे सक्को उबालभहिइ, ताहे मुक्को खामित्रो या, पत्तेयं ति
पालभित्राए वासं, कुंडागे (तह) देउले पराहुत्तो। पिहिपिहीभूता सामी गोसालो य, कहं पुण?,तेसि वचंतारणं दो पंथा ताहे गोसालो भणति-अहं तुम्भेहिं समं न वचा
मद्दण देउलसारित्र, मुहमूले दोसु वि मुणि त्ति ॥४८॥ मि, तुम्भे ममं हम्ममाणं न वारेह, अवि य-तुब्भेहिं समं बहू
आलंभिधे नयरिं एइ , तत्थ सत्तमं वासं उवागमो, चवसग्गं, अमंच-अहं चेव पढम हम्मामि, तो एक्कल्लो
उमासखमणेण तवो, बाहिं पारेना कुंडागं नाम सनिविहामि । सिद्धत्थो भणति-तुम जाणसि,ताहे सामी वेसा
वेस तत्थ एति । तत्थ वासुदेवघरे सामी पडिम ठिीलीमुहो पयानो, इमो य भगवो फिडियो अण्णो पट्टि
कोणे. गोसालोऽवि वासुदेवपडिमाए अहिट्ठाण मुहे कामो, अंतरा य छिएणद्धाणं, तत्थ चोरो रुक्खविलग्गो ओ
ऊणं ठिो, सो य से पडिचारगो भागो, तं पेच्छा लोए ति, तेण दिवो भणति एक्को नग्गो , समणो एह, ते
तहा ठियं , ताहे सो चिंतेइ-मा भर्णािहइ रागदोसिनो धय भणति-एसो न य वीहेर नस्थि हरियध्वंति, अज्ज से
म्मिओ, गामे जाइत्तु कहेह, एह पेच्छह भणिहिर, राइनत्थि फेडो, जं अम्हे परिभवति ।
तो ति । ते श्रागया दिट्ठो पिट्टिो य, पच्छा पं
धिजर, अन्ने भणति-एस पिसाओ , ताहे मुक्को, तो नितेणेहि पहे गहिओ, गोसालो माउलो ति वाहणया ।
ग्गया समाणा महणा नाम गामो, तत्थ बलदेस्स घरे भगवं वेसालीए, कम्मार घणेण देविंदो ॥ ४८५॥ सामी अन्तोकोणे पडिम ठिो, गोसालो मुहे तस्स सा
आगो पंचहि वि सरहिं वाहिश्रो माउल ति काऊणं, प. गारिश्र दाउ ठिो , तत्थ वि तंहव हो , मुणिो ति उछा चिंतेह बरं सामिणा समं । अषि य-कोर मोएड सार्मि?
काऊण मुक्को । मुणिो नाम पिसाश्रो। तस्स निस्साए मोयणं भवइ, ताहे सामि मग्गिउमारो बहुसालग सालवणे, कडपूअण पडिम विग्घणोवसमे । सामी वि वेसालिं गो, तत्थ कम्मकरसालाए अणुएणवेत्ता
लोहग्गलम्मि चारिय,जिमसत्तू उप्पले मोक्खो॥४८६।। पडिमं ठिो,सा साहारणा,जे साहीणा तत्थ ते अणुराणवि
ततो सामी बहुसालगनाम गामो तत्थ गो, तत्थ सालमा। अराणदा तत्थेगो कम्मकरो छम्मासपडिलम्गो पाढ
वणं नाम उजाणं, तत्थ सालज्जा वाणमंतरी , सा भगवतो सोहणतिहिकरणे, आउहाणि गहाय आगो, सानि च
श्रो पूअं करेड, अम भणंति-जहा सा कडपूप्रणा वाणमंपासइ, अमंगलं ति सार्मि पाहणामिति पहावित्रो घणं उ
तरी भगवो पडिमागयस्स उवसग्गं करेड, ताहे उवसंग्गिरिऊणं सक्केण य श्रोही पउत्तो, जाव पेच्छद,तहेव निमि
ता महिमं करेह । ततो णिग्गया गया लोहग्गलं रायहासंतरेण भागओ, तस्सेब उपरि सो घणो साहिओ, तह चेव
णिं, तत्थ जियसत्तू राया, सोय पणेण राणा समं विमो, सक्कोऽवि वंदित्ता गो।
रुडो, तस्स चारपुरिसेहिं गहिा, पुच्छिजंता न साहगामागविहेलग ज-क्ख तात्रसी उवसमा वसाण थुई ।। ति, तत्थ नारिय ति काऊण रगणो मत्थाणीवरगयस्स:
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 016046 |
| Book Title | Abhidhan Rajendra kosha Part 6 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rajendrasuri |
| Publisher | Abhidhan Rajendra Kosh Prakashan Sanstha |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 1488 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Dictionary, Dictionary, & agam_dictionary |
| File Size | 53 MB |