Abhidhan Rajendra kosha Part 5

SR No.: 016045
Original Sutra Author: N/A
Author: Rajendrasuri
Publisher: Abhidhan Rajendra Kosh Prakashan Sanstha
Publication Year: 1986
Total Pages: 1652
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary, Dictionary, & agam_dictionary
File Size: 60 MB

Page 1417

जरढ़
यंग मज्तणगेइमज्झ ॥ २६४ ॥ रागिहाओ पडिणिक्खमित्ता, सामंतमाई गम्ममाणे । पाणमा यंगसुखं व रूढो,
पाइ सिंधु सबलो बलिडो ॥ १६५ ॥ मेण पोर पहाण
करे परिसं
ॐ नामभूयं सलिले समुद्दे,
याविभूसियं तु ॥ १६६ ॥
धन्नाण सव्वाण वि ठाविया, निष्क सिदेऊ व दिवे तो म
तं बित्थरे वारस जोयणाई ॥ १६७ ॥ से समारोवियत
सुहं सुगं तु नईतरि व्व । गामागरावासविहाररम्मं,
मासुको ॥ १६८ ॥ सुद्दिले बदले हि
सुनं च लोप परमं च रम्मं । जयदी
सुयारवेलोमकएल संडे,
विचिनामणिको १८६०
दीबासी पनि कलम्मुद्दे ओर पयंडे,
अन् य धेयखि उत्तराउ ॥ २०० ॥ मेच्छा जाई वारं
सागरं ।
सव्धं च गच्छं श्र श्रीवेडं मोरे यांऊण
बहूस हे भूमणिजभागे । तस्य गइस डिबी पढि
ताहे बहुदेसणगारा हिड्डा ॥ २०२ ॥ जयद्वयार्थ वरमंडला,
खंडणीसा
( १३१४ )
अभिधानराजेन्द्रः |
॥ २०१ ॥
वाई
दिवा वा सुपाडाई ॥ २०३ ॥ वत्थाद नाणारवख इचित्तं,
रहाइ मागद्दयाई सारं । रावारि च पि
अन्नं च तं से उबणिति तस्स ॥ २०४ ॥ कथंजीयन चिपिति
तुम्हेऽत्थ श्रम्हाण सुसामियति । नेया पहू देव व पगिद्धा,
तुम्हाण अम्हे विसोपभोगी ॥ २०५ ॥ भावि पहिद्रा
नासि सपसु गामेसु गया मुक्का,
सांडे सर्व धेतु सपाई ॥ २०६ ॥
श्रीश्राणेऽखलियप्यारा,
ठाणे | सुदं सुदेयं नरनाहपाने,
पञ्चपिखाई सयलं तु रिद्धिं ॥ २०७ ॥ परतणं मनाइ सेवा-
पसार भति बहुप्पयारं भरहाहि वेणं.
विसजिलो पूछउ नेहसारं ॥ २०८ ॥ तो सठाणे वरसेननेया,
गंगा पासापरिमि बत्तीसबदाइ सुनाउयाई,
सीएचसी ॥२०॥ ततो पुणो चक्किसुसे नाम
सहि था। माविष्यं निगुदा,
चारुक्कवांडेय विहाड रद्द ॥ २९० ॥ सह पिडिजि
मंदिर निखित्तु सत्थे सुसंरम्भ,
ठाउं तो कासि मुब्बिसंती ॥ २११ ॥ सर्पतिए पोसमंदगो
सुरदार
इथे बेडी गम्मान ॥ २१२ ॥
कप्पूरधूवागुरुगंधपुष्क
महानिरी
वक्कस्स वा कट्टु महामहं तु.
दंडाभिदं तो ग्यणं पगिरहे ॥ २१३ ॥ वालि
विणासणं सत्तुगणाण कंतं । हो गडदपाय
पारडी लागसमीकरं व ॥ २१४ ॥ सुखं च संति च हियं मणित्थं, योग कर स पच्चीस किन्नाय पसत्य सत्त
श्रीहाड ते य कवाडए उ ॥ २१५ ॥ कुंवाराद्वारे
सरसरासाररचं कुते । डे
साईट
एयं कोई नरहाद्दिवस्स ॥ २१६ ॥ चक्की च हत्थीवर खंधरूढो,
मसिंगिगड मुसे। स्वाद्दिए अंगुल तिमि माणं,
श्रग्यत्तं सुचलं सयं च ॥ २९७ ॥ असोयमा महिल
दिव्यं सया सव्वजियाण कंतं । मुद्धा गयं जं सयलं पि दुक्खं,
जरद
हरेइ श्रारोगकरं या वि ॥ २९८ ॥ तेरच्या दिव्यमसपा वि