________________
भरह
(१५१२)
अभिधानराजेन्मः। र हिचा बरसेनजत्तो,
सम्बाण चकीण नरसग। चक्काणुमग्गे अणुजाइ पच्छा।
एवं विचिंतित सरं गहित्ता, पाइकबुकारयसिंहनाय
बरं किरीडिएकडे य॥ १५ ॥ सतारघंटारषघोसप॥ि १४॥
सुकुंडले वत्थवरे विचित्ते, बकायुमग्गेण उ नीरनाई,
तित्योदगं भाभरणार चि। उग्गाहरसा इह नाहि जाय ।
माणिवमुत्तामणिभूसियंगो, बीमो तहमागहतित्थमज्झे.
सकिंकिणीपत्थनियंसयंगो ॥ १५॥ गिहच पत्तो तुरगं पसरथं ॥ १४७ ॥
जेणेष की भरहो विसालो, पहाणगंडीवसजीवदिब्वं,
तेणेव चागम्म नगणरथो। सुरिंदवाचं व मणोभिरामं ।
करंजलि काउ सिरे पहाणं, मोसंसपुंखं रयणामयं तु,
जएण तं वा विजएण भत्ते ॥ १६०॥ नामंऽकियं चारुफलावलीढं । १४८॥
पद्धाहितं भर समस्थं, सजीवकोदंडयजीवमझे,
ममऽजिए सिद्धमणी नरीस। परामुसित्ता पकरितु सिज्ज ।
महंतु तुज्झविसप वसामि, विसालठाणं रह पहाण
समुहमाम निलयं करिसा॥१६१॥ माइन्नयाहियचारठाणो ॥ १५ ॥
माणाएँ तुम्भं च ठिो सयाऽवि, भासदेवासुरजाणणा,
पुघिल्लो ते महमंतिवासी। उदाहरित्या वयणा इमाई।
हासह ते दोयह दोयणीयं, भो मो! सुणतु पथराहिराजे,
राया वि तं इच्छा सारवस्थो । १६२॥ देवासुरा किन्नरजक्वसिद्धा॥१५० ।।
पच्छा तो तित्थधाई कुमार, तहंऽतलिक्खा धरणी जे उ,
सकारि अंजलि काउ सीसे। महारगा भूयपिसायजक्खा।
विसज्जियं पा सयं सठाणे, तुज्झ भयत्ताण इमो नमामि,
आगंतु पच्चोरुहई रहाभो ॥ १६३ ॥ बाणस्स सिग्धं गमणं तु होउ॥ १५१ ॥
गहाणाऽऽइयं कह तोवयारं, एवं करित्ता अभिनिस्सरेह,
पारे तो भोयणमंडसि। सरं पहाणं तु सनामजुत्तं ।
सुहासणत्यो विहिएऽमंते, गंतण सो वाग्स जोयणाई,
उट्ठाणसालाएँ वि हंत गंतु ॥ १६४॥ महानिनायं कवडे कटु । १५२ ॥
पुव्वक्कमेणेव महामहंतु, दळूण वाणं पडियं मुहग्गे,
कारावई तस्स सुरस्स राया। विचितई मागहतिस्थनेया।
तयंतिए बाउहमंडवाओ, कस्लेह कुद्धो खलु कालमच्च,
तो दिव्यचक्के घरवजतुले ॥ १६५ ॥ को वा गिहे अंतग जाउकामो ॥ १५३ ॥
सुलोहियक्खे तह हेमनेमी, दिटुं च कालेण व कस्स मूलं,
सुनीलमुलालभूसियंगे। को या सयं मन्बुमुई विगंता ।
सणंदिघोसे य सखिखिणीए. बिहीण पुसे य सिगविहूणा,
केहिगुंजारविमंडलाभे ॥१६॥ मलक्खणे लज्जविजिए य ॥ १५४.
नमचंतनाणाममारिरम्मे, दुरंतपते भच उहिसे य,
। सुजायहेमामयलिबिपि जो मज्झ गेहे निसिरेर पाणं ।
सम्बोउयप्पुष्पकमावयारे, किराहा हिवादादि ष णेह कहूं,
नहत्थजक्खस्सहसोपाते॥१७॥ सुरिंदचावेण जिण सत्तं ॥ १५५ ॥
सतूरसहभरियंतराले, मा इन्हिया नीरभरेण तिनो,
निग्गच्छई तो रयणाण जेट्ठो। वाणेण वो मे बसि सहे।
सुईसणे दाहिणपच्छिमिल वणं विमं कहु वसंत को वा,
मझण मज्भेग तु मंगलाणं ॥१६॥ उट्टिनु मुंहसरं करेण ॥ १५६ ॥
रायाऽणुगम्मितु पयाणमग्गे, जा वाचियं नाममिण सरत्थं,
जेणेव रम्मे वरदामतिस्थे। . ता जाणई जाउ जहेत्थ यकी।
सेव पच्छाउ पयार झत्ति, तिकालभायीण वि जीयमयं,
चक्की वि चक्काणुपएण गंतुं.१३८ । कुमार तित्थाहियमागहाणं ॥ १५७।
कमेण तेणेव उ अद्धमते, अम्भुट्टणं जं पकरंति सव्वं,
सविहिए पासवरसि करे।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org