________________
चतुर्थ परिशिष्टम् आख्यानकमगिकोशटीकान्तर्गतानि अपभ्रंशभाषानिवद्धानि पद्यानि
गह-विस-भूयपणासण अस्थि अणेग नर, अस्थि जि वाहि विणासहिं तवावणि वेज्जवर । जाणमि वेज्जु सु सचउ सस्थागमु बहइ, नेहगहिहह चित्तह जो ओसहु कहइ ॥
[स्नेहे, पत्र २०३ पद्य ३३३ ]
चकंकुसलक्वणु, भुवणविलकावणु, पक्वालिय बहुपावमलु । चउवीसजिणिदहं, पणयमुरिंदहं, पणमिवि भत्तिए पयकमलु ॥ अट्ठावयपव्वयसेहराह, भरहेसरकारियांजणवराहं । जसु जेत्तिउ जिणह पमाणु वन्नु, तं पभणहुँ निमुणहु देवि कन्नु ।। धणुसई पंच सिरिरिसहसामि, वरकगयति करिलीलगामि । धणुसय चियारि पंचासअहिय, कणयप्पहि अजियजिणिद कहिय ॥ संभवह जिणिदह सय चियारि, उच्चत्तु कणयवन्नह वियारि । आहुइसयई धणुहहं पमाणु, हेमाभह अभिनंदणह जाणु ॥ सय तिन्नि मुमइपरमेसरहो, उत्तत्तकायतणुभासुरहो । निम्मलपवालजुइमुप्पहस्स, अड्ढाइय सय पउमप्पहस्स ॥ दुइ धणुसय आसि सुपाससामि, तवाणिज्जवन्नु सिबनयरगामि । चंदपहु जिणवरु चंदछाउ, धणुसउ दिवड्दु तसु तणउ काउ ।। जिण सुविहि संखतलविमलदेहु, सो धणुसर एक्कु गुणोहगेहु । जिण धणुह नउइ सीयलसनामु, तषणीयवन्नु निम्महियकामु ॥ सेयसु मुवन्नसबन्नति, धणुह गीति तमु तणु कहति । रत्तुष्पलरत्त मुरिंदपुज्जु, सत्तारे धणुहह सिरिवासुपुज्जु ॥ जिणु विमल विमलकर कणयचन्नु, सो साट्ट धणुह सिपह पवन्नु । पचास धणुह जिणवरु अगंतु, कुलभवणु सिरिहि कलहोयकंतु ॥ सिरिधम्मु धम्मधुरधरणधीर, पणयालधणुहमज्जुणसरीरु । सिरिसंतिजिणह चालीस आसि, जो हेमवन्नु सिवनयरिवासि ॥ पणतीस कुंथुजिण हेमभासु, जिं सासयसिवपुरि पत्तु वासु । अरु कणयवन्नु धणुहरहं तीस, जमु पणमहि पाय सुरा-ऽसुरीस ॥ नीलुप्पलसामलु मल्टिनाहु, पणुवीसधणुह केवलसणाहु । मुणिमुव्बउ मुधर साममुत्ति, सो वीसवणुह बज्जरिय सुत्ति ॥ पन्नरसधणुह नमिजिणवरासु, तवणीयतणहु पगयामरामु । घणकज्जलसामलु रिट्टनेमि, दसवणुह धम्मवर चक्कनेमि ॥ मरगयसवन्नु तित्थयरु पामु, नवहत्य विणिदुयकम्मपामु । कणयाभु सत्तरयणीपमाणु, सिद्धत्यह नंदणु बद्धमाणु ॥ इय निरुवमसासण, भुवणपयासण, जो नरु भत्तिए संथवइ । चउवीस वि जिण पर, सिसिरिवहुवर, सो संसारि न संभमइ ॥
• [ चतुर्विशतिजिनानां वर्ण-देहमानगर्भा स्तुतिः, पत्र ३२३ पद्य १९-३३ ]
जय जय पास ! जयप्पयास : पयडियवरसासण!, विविवाहि-उबसम्गवग्गसंसग्गपणासण । आससेणनारायजाय ! विनाउं महापहु !, बहुविहदुहदुत्थियहं देव ! विन्नति सुणि महु ।। अज्जु सलक्खणु सूरु अज्जु सुन्दरु मुविहाणउं, अन्जु पसत्थु वारु अज्जु वासरु मुपहाणउं । अज्जु नाह ! नक्वत्त जोगु तिहि करण विसिट्टउं, दुल्लहदंसण भावसारु जं तुह महु दिई ।
[पाश्वजिनस्तुतिः, पत्र १०७-८ पद्य २२-२३]
जायंतिय दीणिम जणंति जोब्वणि संपत्तिय, चिंतासायरि खिवहिं तवहिं परमंदिर जंतिय । पियपरिचत्त अहुंतपुत्त मणु तारहि जणयहं, जम्मदिणि च्चिय नयणनीरु ति दिजइ तणयह ॥
[दुहितरि, पत्र १५० पद्य ७.]
ताव फुरइ वेरग्गु चित्ति कुटलज्ज वि तावहि, ताव अकजह तणिय संक गुरुयणभउ तावहिं । तार्विदियई बसाई जसह सिरि हायइ ताहिं, रमणिहि मणमोहिणिहि वसिउ नरु होइ न जावहिं ।। सुकयत्थु वियकल णु सो सुहिउ, सुगइमरिंग जो संघडिट । परमोहणमूलियसरिसियह, जो बालियहं न पिडि पडिउ ॥
[ कामे, पत्र १३ पद्य ७१-७२]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org