________________
३४०
आख्यानकमणिकोशे
मंभीसिऊण भणिया वच्छे ! आगच्छ आसमपयम्मि । तो सा तेण समया तवम्सिआसमपयं पत्ता ॥१७८॥ भणिया य पुत्ति ! उत्तिमवंयुप्पत्तिं कहेइ तुह देहो। दंसंतो सुहलक्खणनियरं झस-कुलिसपमुहमिमो ॥१७९॥ ता कहसु काऽसि तं ? इय पयंपिया जायमन्नुसंभारा। संधीरिया य तावसवइणा इय कोमलगिराहिं ।।१८०॥ मुंच सु विसायमिणमो वच्छे ! सच्छंदयाए दुल्ललिओ। जह पडिहाइ तहेव य विलसइ एसो हयकयंतो ॥१८॥ जो होइ सया सुहिओ वियाइ दुहमइसएण तम्सेव । जो पुण दुहसंभारेण पूरिओ कुणइ तं मुहियं ।।१८२।। जो होइ धणाहिबई दरिद्दचूडामणिं तयं कुणइ । जो पुण दोगच्चदुही सुहयइ तं दविणदाणेण ।।१८३॥ जो विलसिरसोहग्गो दोहग्गं देइ दुम्सहं तस्स । दोहग्गजुयं तह जणइ होइ जह सयलजगइट्टो ॥१८४॥ जेसिमकित्तिमपेम्मं परोप्परं तेसि तं विहाडे । संघडइ विहडियं पि हु केसि पि तयं महापावो ॥१८॥ ता एवंविहविहिविलसियम्मि भद्दे ! कहं कुणसि सोयं ? । धीरत्तणमवलंबिय सोयपिसायं परिच्चयसु ॥१८६॥ एत्थ ठिया परिपालसु पुत्तं गुरु-देवजणियबहुमाणा । जा पुचभवोवज्जियसुकयं सविहीभवद भद्दे ! ॥१८७|| एवमणुसासिया सा कुलवइणा जायजीवियव्वासा । पुत्तं परिपालंती तत्थ ठिया ईसिअवसोया ॥१८॥ एत्तो मायंगीओ सह केऊरेहिं तीए भुयजुयलं । दसति रुहिरधारारुणियाभरणं नरिंदस्स ॥१८९॥ जा नरवई निरुवइ केऊरजुयं करे कलेऊण | जयसेणकुमरनामं ता तत्थु कोरियं नियइ ।।१९०॥ तं पेच्छिउं नरिंदो धसक्किओ वजघायपहओ व्व । तन्निच्छयाय वाहरिय पुच्छए झत्ति गयसेट्टिं ॥१९॥ कि देवसालनयराओ आगओ कोइ ? भणइ सेट्टी वि | संतीह देव : देवीमुयावणे आगया पुरिसा ॥१२॥ नवरं नऽज वि पावंति तुम्ह पयपउमदंसणं देव ! । तो ते वि समाहूया संपत्ता रायपयपुरओ ॥१९॥ भणिया य भो किमेयं केऊरजुयं ? ति तयणु ते बति । सामिय ! ममुल्लमणिमयमंगयजुयमिममइप्पवरं ॥१९४॥ जयसेणकुमारेणं तुम्हं पाणप्पियाए पेसवियं । मुक्कं समइकंते दिणम्मि देवीगिहे आसि ॥१९५॥ इय एवमुल्लवंताण ताण सहस ति संखनरनाहो । मुच्छामीलियनयणो पडिओ सीहासणुच्छंगे ॥१६॥ जललवविमिस्सवीयणयवीइओ किच्छपत्तचेयन्नो । निस्सेसजणसमक्खं अत्ताणं निंदिरं लग्गो ॥१९७॥ अहह ? महापावो हं अहह ! अणज्जो अहो ! सुनिक्करुणो । जं सुद्धसीलकलिया कलावई पाविया मरणं ॥१९८॥ तो मंति-मंडलेसर-सामंता आयरेण पुच्छंति । सामि ! किमेयमयंडे ? राया वि कहेउमारद्धो ॥१९९॥ भो ! निपएणं दुम्विलसिएण संताविओ अईवाहं । जेण तणं व न गणिओ नेहजुओ वि हु विजयराया ॥२०॥ जयसेणकुमारस्स वि नेहतरू वडिओ वि मणठाणे । पक्खित्तो उक्खणिउं आमूलाओ वि पेच्छ मए ॥२०१॥ थीरयणदाणगयपुत्त दत्तमेत्ती गया वि गरुयत्तं । सव्वा वि य पम्हुसियाऽकयन्नुणा पेच्छ पावेण ॥२०२॥ पणओ कलावईए वरुणन्नसरिसो गओ वि गरुयत्तं । एगपए च्चिय चत्तो अपरिक्खियकजकरणेण ॥२०३|| अमयकरकिरणनिम्मलकुले मसीकुच्चओ मए दिन्नो। वित्थारिओ य सनरा-ऽमरा-ऽसुरे तिहुयणे अयसो ॥२०॥ जं सुद्धसीलकलिया वि नट्टसील त्ति कप्पिऊण मए । संपत्तपसवसमया पवेसिया यकयंतमुहे ॥२०५॥ न य मज्झ अस्थि सुद्धी थीवज्झाकारिणो विणा जलणं । ता कुणह मह निमित्तं कट्टचियं जेण पविसामि ॥२०६।। इय. नर वरिंदवजरियवयणसमगुच्छलंतगुरुसोओ । अस्थाणजणोऽन्नोन्नं वयणाणि पलोइउं लग्गो ॥२०७॥ तो समकालं हा हा ! हह ! त्ति उम्मुक्कपुक्कधाहोहो । सोउं नरिंदवयणं नयरजणो कंदिउं लग्गो ॥२०८॥ हा उचियकरणदग्वे ! हा ससहरसेयसीलकयरक्खे ! । दे देवि ! देसु दंसणमेवं पलवंति कंचुइणो ॥२०९॥ हा सामिण ! दीणाआऽणुकंपणीयाओ संपयं अम्ह । जायाआ तं विणा इय रुयंति दासीओ सयलाओ ॥२१०॥ हा ! दइएण न सुन्दरमणुट्टियं निटुरेण जं तुज्झ । जणियमइदुट्टकट्ठे ति रायदइयाओ रोयंति ॥२११॥
हा निम्वियारनयणे ! हा मिउवयणे! हहा समसयण !। हा हा ! तं कत्थ गय ? ति मंतिवग्गो वि पलवेइ ॥२१२।। १. प्रशमसदने !।
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org