________________
३३. एकाकिविहारदोपवर्णनाधिकारे कूलवालाण्यानकम्
२७३
अह अन्न या य कम्मि वि गिरिम्मि तित्थाणि वंदिउं गुरुणा । सह जाव पडिनियत्तो ता चिंतह सूरिविसयम्मि ।४।। एसो न देइ सोक्खं निच्चं चिय चोयणं मह कुणंतो । मारेमि ता इयाणि इममेगागि महापावं ॥५॥ इय चिंतिऊण मुक्को पट्टीए तेण टोलपाहाणो । आवलियखंधरेणं गुरुणा सहस त्ति तं दढें ॥६॥
ओसरिऊणं रुट्टेण] साविओ तेण पच्चणीओ सो रे पाव ! थीसयासाओ तुज्झ होही खओ नियमा ॥७॥ परिहरियं तं पावं एगागी गच्छमागओ सूरी । सो वि गुरुवयणपडिकूलणत्थमेवं विचिंतेइ ॥८॥ तत्थ मए वसियव्वं इत्थीनामं पि जत्थ न सुणमि । तत्तो अइउग्गतवं नइकूले का उमारद्धो ।।२।। आउट्टियाए नइदेवयाए तत्तो य वालियं कूलं । नइकूलवालओ सो संजाओ तद्दिणाऽऽरव्भ ॥१०॥ तत्तो चेडयनयरी वेसालो वेढिया गुरुबलेण । रन्ना असोगचंदेण जाव न हु भज्जए कह वि ॥११॥ तत्तो बिसन्नचित्तो किं पि उवायं विचिंतए जाव । तावुच्छलिया सहसा गयणे एयारिसी वाणी ॥१२॥ समणे जइ कृलवालए, मागहियं गणियं लभिस्सइ । लाया य असोगचंदए, वेसालीनगलिं गहिस्सइ ॥१३॥ तं निमुणिऊण राया मागहियं वाहरित्तु तं भणइ । मह देवयाए कहियं कज्जं सझं इमं तुज्झ ॥१४॥ ता कूलवालयमुणिं सवसीकाउं विहित्त भट्टवयं । आणे इहं जेणं वेसाली भज्जए नियमा ॥१५॥ केत्तियमेत्त कजं देव ! इमं मज्झ तुह पसाएणं । सकडक्खबाणविवसीकयससुरा-ऽसुरसमूहाए ॥१६॥ चीवंदणाइ तत्तो सिक्खित्ता कवडसाविया जाया । कयविहवसरूवा समाणवय-रूवपरिवारा ॥१७॥ वंदिउकामा तित्थाणि निग्गया किर महासइसरूवा । गच्छंती संपत्ता स कूलवालयमुणी जत्थ ॥१८॥ तं दळूण पहिट्ठा पणमइ परिवारसंजुया तस्स । भत्ति-बहुमाणपुव्वं आउच्छइ सुहविहाराइ ।।१९|| गुणसवण-थवण-दसण-पणमण-भरणेहि तुझ धन्नाणि । जायाणि सवण-वाणी चक्खू काओ मणं मज्झ ॥२०॥ इय थोऊणं तत्तो भणिया साहम्मिणीओ सयलाओ । अवगुंठियवयणाओ लज्जाए ओणयमुहीओ ॥२१॥ जंगमतित्थुववासा तुम्भेहि पमज्जियं महापावं । 'अज्जेह महापुन्नं अज्जेह मुणिस्स दंसणओ ॥२२।। इय एवं सो दिवसो अइकंतो पज्जुवासमाणीए । तीए अह बीयदिवसे पभायसमयम्मि पणमित्ता ||२३|| भणियं पच्चक्खाणं तुम्भे वि हु परमियं कुणह अज्ज । काऊण संविभागं पारणयं जेया काहामो ॥२४॥ तत्तो खणंतरेणं वाहरि कूडकवडभरियाए । अइसारजोयकयमोयगेहिं पडिलाभिओ तीए ॥२५।। अन्नायतस्सरूवेण मोयगा मुणिवरेण ते भुत्ता । ताणं पभावओ से जाओ रोगो अईसारो ॥२६॥ अह बीयदिणे जा किर आगच्छइ सा वि वंदणनिमित्तं । ता रोगवसविसंटुलदेहावयवं मुणिं दट्टुं ॥२७॥ पभणइ पावाए इमो अणुचियआहारदाणओ भयवं!। हा ! मंदभाइणीए विहिओ रोगो मए तुज्झ ॥२८॥ तो कूलवालयमुणी पभणइ मणयं पि नत्थि तुह दोसो। किंतु मह कम्मपरिणइवसेण एसो समुन्भूओ ॥२६॥ तीए पुणो वि भणियं तुज्झ अणुन्नाए गरुयजयणाए । पडिजागरेमि भयवं ! गीयत्था हं तुह सरीरं ॥३०॥ पच्छा आलोएज्जमु अववायपयं गुरुम्स पयमूले । तो तेण अणुन्नाया वेयावच्चं कुणइ तम्मि ॥३१॥ तीए पइदियहमेवं वेयावच्चं ससंपरातीए (?) । पउणीकओ मुणी सो ओसह-विम्सामणाईहिं ॥३२॥ सुकुमारकरप्फंसाणुरायरत्तं मुणित्तु तं साहुं । ससिणेहं सकडक्खं सविलासं भणि उमादत्ता ॥३३॥ भयवं ! तावेस मए निस्संगस्स वि सुधम्मनिरयम्स । तुह धम्मझाणविग्यो विहिओ बहुपावकम्माए ॥३४॥ न हु एत्तिएण ठाही अज्ज वि जं मझ माणसमणज्ज अहिलसइ किं पि अवरं तं संपयमवहिओ मुणसु ॥३५॥ मह आसि धम्मवुद्धी सा का वि हु जा न तीरए कहि। संपइ जलहिजलं पिव मे हिययं जायकल्लोलं ॥३६॥ किर तित्थजत्तमेयं काऊणऽप्पहियमायरिस्सामि । इय चिंतियं महायस ! सव्वं पि हु अन्नहा जायं ॥३७॥ भणइ मुणी मा खिज्जसु मज्झ कए जेण नीरुओहं ति । तीयुत्तं करुणायर ! मह अन्नं सुणसु विन्नत्तिं ॥३८॥
१. अद्य इह ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org