________________
२६. भावशल्यानालोचनदोषाधिकारे ऋषिदत्ताख्यानकम्
२५१
रिसिदत्ताप लामे संजाए चिंतियं कुमारेण | अवराए भज्जाए न संपयं किंपि मह कजं ॥१८०॥ तो नियनयराभिमुहं वच्चंतेणं विणीयविणएणं । भणिओ तावसससुरो मुयमु ममं ताय ! नियनयरे ॥१८॥ देसु मह किंपि सिक्वं पओयणं रुप्पिणीए मह सिद्धं । संपइ कलत्तविसए तुह धूयाए कयत्थोऽहं ॥१८२॥ तत्तो भणियं रिसिणा लच्छीए मा छलिज्जन कुमार ! | बहवो इमीए छलिया अथिरसहावाए पावाए ॥१८३।। मा मजसु विजाए जम्हा विचा मयस्स पडिवक्खो । विनडिजंति अणगे एईए वि बच्छ ! तुच्छमई ॥१८४॥ एयं पुण तारुन्न विवेयवियलाण मंधया भणिया । रुवं पि हु उम्माओ रज्जसिरी बिहु कुगइहेऊ ॥१८५॥ किंबहुणा वायावित्थरेण सगुणेमु वहमु मा गव्वं । मइलिज्जति मएणं गरुयाण विजण वच्छ ! गुणा ॥१८६॥ तह एयं रिसिदत्तं मज्झ पसाया अदिदुहलेसं । मा मुंचसुनियछायं व वच्छ ! विहियावराहं पि ॥१८७|| एवं गमणावसरे धूया विहु तावसेण सिक्खविया । पइणो सरीरकिच्चं सयमणुचिट्टसु सया वच्छे ! ॥१८८||
मा कइया वि हु मज्जसु पियपणएणं वियारिया वच्छे ! । पइपणएणं भुल्ला महिलाओ धुवं विणस्संति ॥१८९॥ तहा
वच्छे ! विणओ च्चिय होइ भूसणं इह नरम्स वि जयम्मि । नारीण पुण विसेसा निच्चपराहीणजम्माणं ॥१९॥ एत्तो च्चिय कायव्वो निच्चं चिय उवसमो इमाहिं जओ । अन्नो वि अणुवसंतो न नंदा किं पुणित्ीओ ? ॥२२१॥ अविसिट्टसंगमेणं सुपुरिसमग्गं चयति धीरा वि । अबलाण वराईणं ताण विणासम्मि कि चोचं ? ॥१९२।। अणुयत्तिविरहियाणं विहडंति सुयाइणो पहूणं पि । ससुरकुलायत्ताणं निच्चं पि हु किं पुणित्थीणं ? ॥१९३।। दिताण दाणमेव हि संकइ न य परिभवं कुणइ कोइ । दाणेण विरहियाणं न टलइ लोओ करीणं पि ॥१९४॥ लोयट्रिइमेत्तं चिय विभूसणं कणय-रयणमाईहिं । सीलालंकारो च्चिय पसाहणं कुलपसूयाणं ॥१९५।। इय पुत्ति ! विणय-उवसम-मुसंग-अणुवित्ति-दाण-सत्तीसु । निच्चं पि समुज्जुत्ता रक्खेज्जयु सीलसंपत्तिं ॥१९६||
सा एवं सिक्खविया पणमिय पिउणो पिएण सह चलिया । कुमरे दढमणुरत्ता सिढिलियनेहा य जणयम्मि ॥१९॥ भणियं च
बालत्तणम्मि पिइ-माइ-भइणि-सहियायणो पिओ होइ । आरूढजोव्वणाणं जुबईण पिओ पिओ एक्को ॥१९८॥
अह पणमिऊण जणयं तवोवणाओ विणिग्गया बाला । मणयं पडिबंधाओ वलियम्गीवं पलोयंती ॥१९९।। जओ भणियं
अच्छंतु निरंतरनेहगब्भसम्भावसुंदरा सुयणा । सहवासवड्डिया तरुवरा वि दुक्खेहिं मुच्चंति ॥२०॥ तत्तो तवोवणं तीए विरहियं किमवि जणइ रणरणियं । सहस च्चिय परिचत्तं असेसजणमाणणिज्जाए ॥२०१॥ भवणं व भवणलच्छीए साहुचित्तं व पसमवित्तीए । विजाए विउसमणं व निवसिरीए व निवभवणं ॥२०२॥ अणवस्यपयाणेहिं पत्ताई पमोयनि-भरमणाइं । रन्ना पवेसियाइं महाविभूईए नयरम्मि ॥२०३|| पिउणा परितुटेणं. समप्पिओ ताण पवरपासाओ । परिवारो य विणीओ दासी-दासाइओ सवो ॥२०४॥ तत्तो पइभत्ताए भुंजइ भोए गुणाणुरत्ताए । समयं रिसिदत्ताए कणगरहो सुद्धचित्ताए ॥२०५|| कीलइ गीयकलाए कइया वि हु चित्तकम्मकोलाए । कइया विहु पण्हुत्तर-पहेलियाणं विणोएण ॥२०६॥ लोयणनिमेसमेत्तं विरहं सोढुं अपारयंतेहिं । दोहिं पि तेहिमइवाहियाई वरिसाणि पंच तहिं ॥२०॥ एत्तो कावेरीए सिरिसुंदरपाणिणा सुर्य रन्ना । जह किर तावसकन्नं परिणे कणगरहकुमरो ॥२०॥ वलिओ नियनयरीए ताहे सो रुप्पिणीए चिंताए। कोड़ीकओ किलेसेण गमइ कह कहवि दिवसाणि ॥२०९॥ एयावसरे पत्ता मुलसा पवाइया परिभमंती । बहुकूडकवडभरिया पावा परलोयनिरवेक्खा ॥२१॥ कइया वि हु कन्नतेउरम्मि सा रुप्पिणीए पासम्मि । संपत्ता परिपुच्छइ पणइपरं रुप्पिणिं कन्नं ॥२१॥ वच्छे ! किं तुममज्ज वि वररहिया रइसमा वि रूवेण । देवाणं पि हु दुलहं निरत्थयं नेसि तारुन्न ? ॥२१२।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org