________________
२६. भावशल्यानालोचनदोषाधिकारे ऋपिदत्तास्यानकम्
२४६
तत्तो सुहंमुहेणं गन्भं परिवहद जायसंतोसा । अद्धट्टमदिवसाणं नवन्द मासाणमुवरिं सा ॥११॥ पसवइ पहाणपुत्तं सोहणतिहि-गह-मुहुत्त-रिक्खेसु । वद्धावणयं काउं दिन्नं नामं अजियसेणो ॥११॥ अन्नम्मि दिण राया जिओ व्व कम्मेण गुविलभवगहणे । एयम्मि वण खित्ता अणप्पवसारण तुरएण ||११६|| दिट्टो य विस्सभूई नामेणं तावसो परमजोगी। राया वि तस्स पासे धम्म सोऊण पडिबुद्धो ॥११॥ एत्थंतरम्मि पत्तं तयाणुसारेण राइणो सेन्नं । तो तेण देवउलिया कारविया गुरुकए एसा ॥११८॥ तत्तो य विस्समई विनत्तो राइणा वलंतेण । भयवं ! खमनु विरुवं तबोवणे जं मए विहियं ॥११९॥ दिन्नो य तेण रन्नो गारुडमंतो अचिंतमाहप्पो । पत्तो य मत्तियावइनियनयरिं नरवरिंदो वि ।।१२०॥ अह अन्न या य पेच्छइ करभीजुयलं दुवारदेसम्मि । तत्तो उत्तरिऊणं दोन्नि नरा विन्नविति इमं ॥१२२।। देवऽम्हे तुह पासे रन्ना पियदंसणेण पट्टविया । दट्टा कहवि पमाया मह कन्ना उम्गभुयगेण ॥१२२।। ता काऊण पसायं गारुडमतेण कुणसु तं पउणं । तं मुणिय मंजुलावइनयरिं संपत्थिओ राया ॥१२३।। पत्तो य तेहिं समयं तन्नयरीए. खणेण नरनाहो । दिट्ठो य रायलोगो सह नरवडणा विसन्नमणो ॥१२४॥ अह भणइ नरवरिंदो तुह कन्नं पन्नवेमि विसपुन्नं । इय धीरविओ राया तेण वि मंतप्पओगेण ॥१२५॥ उट्टविया निवध्या उच्छंगे ठाविऊण नियपिउणा । पट्टा पसन्नवयणा किं तुह बाहइ सरीरम्मि? ॥१२६॥ ताय ! न किंपि हु बाहइ परमेसो किं बहू जणो मिलिओ ? । तूररवी वि किमेसो ? तो भणियं तोए जणएण ॥१२॥ वच्छे ! तं भुयगेणं अहेसि दट्टा मय त्ति काऊण । आणीया पेयवणे चियाइयं पउणियं एयं ॥१२॥ दिन्ना य तुज्झ पाणा निकारणवच्छलेण नरवइणा । एएण मझ पुन्नाणुभाव ओ भणियमईए ॥१२९॥ जइ एवं ताय ! मए वि निययपाणा महाणुभावम्स । दिन्ना इमस्स जगएण जंपियं जुत्तमेयं ति ॥१३०॥ हरिसेणेण वि भणियं सुणमु महाभाग ! गुरुसयासम्मि । पव्वइउमणो अहयं तवोवणं मंतुमिच्छामि ॥१३१॥ तं नियधूयं वियरसु कस्स वि अन्नम्स तं निसामेउं । भणियं पियमइनामाए तीए कन्नाए वयणमिणं ॥१३२॥ मझ सरीरे एसो लग्गइ जलणो व तहयओ नत्थि । तं निच्छयं वियाणिय दिन्ना तेणावि परिणीया ॥१३३॥ तं घेत्तूणं नियनयरिमागओ तीए सह सिणेहेणं । विसयमुहं भुजंतो गमेइ कालं निरुब्विग्गो ॥१३४॥ अह अन्नया य सुमरियगुरुवयणो भणइ पियमइं राया । तं गिण्हसु पउरधणं चिट्ठसु गेहम्मि पसयच्छि ! ॥१३५॥ अहयं भवनिम्विन्नो संपइ तावसवयं पवजामि । अंजलभरियनयणा सा वि इमं भणिउमाढत्ता ॥१३६।। तरुविरहे कइया विहु चिट्टइ किं तरुसमस्सिया छाया ?। अहमवि तुह पिय ! विरहे निवसामि गिहे न कइया वि॥१३७|| ता पुणरवि वयणमिमं दुहजणयं सव्वहा न वत्तव्वं । इण्हि तं चेव गई मई वि मह सामि ! तं चेव ॥१३॥ इय तीए मुणिऊणं विणिच्छयं नेहपासपडिबद्धो । सकलत्तो संपत्तो एयम्मि वणम्मि सो कुमर ! ॥१३९।। दिट्टो य विस्सभूई भणिओ संविग्गमाणसेण इमो । देसु मह तावसवयं भय ! संसारभीओ हं ॥१४॥ तेणावि ह सो राया विहिणा पञ्चाविओ कुणइ किरियं । सव्वं पि तावसाणं तवोवणे एत्थ भवभीरू ॥१४॥ अह देवीए अनाओ गम्भो आगमणसमयसंभूओ । परिवडिउं पवत्तो सा पुट्ठा किं इमं भद्दे ! ? ||१४२।। तीए वि हु संलत्तं वयं पवन्नाए सामि ! न हु एसो । ता किं कीरउ इम्हि ? कम्मगई का वि मह एसा ॥२४३।। तेणावि तावसेणं विचिंतियं मज्झ ताव संजायं । गरुयं कलंकमेयं धिरत्यु ! मह जीवियवस्स ॥१४४॥
जओ
अलियं पिहु वयणिज्जं गरुयाणं दूमए हिययमहियं । ता किं करेमि संपइ ? जामिन नज्जामि जत्थ अहं ॥१४॥ मुणिधिक्कारहएणं पओयणं किं ठिएण एत्थ मए ? । चिंताउरस्स एवं समागया भीसणा रयणी ॥१४६।। नाओ एस कओ विहु कुलवइणा गभसंभवो तम्स । चइडं वणं सयं चिय अन्नत्थ गओ सपरिवारो ॥१४॥ ताहे सो अहिययरं मणम्मि संतावमुबहइ गरुयं । पेच्छह पावेग मए मुणिणो निवासिया गुणिणो ॥१४॥
३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org