________________
२८
आख्यानकमणिकोशे
जंपइ वसंतदेवो दुक्खं तुह केरिसं कह व जायं ?। को य तुमं ? इय भणिए भणइ तओ सो वि निमुणेमु ॥ १०४ ॥ कत्तियपुरवत्थव्यो इन्भमुओ कामपालनामो हं । जोव्वणमयउम्मत्तो विणिग्गओ देसियालीए ॥१०५॥ पत्तो य संखनयरे तत्थ तया संख[ ग्रं० १०००पालजक्खम्स । जत्तानिरूवणत्थं विणिग्गओ सयलपुग्लोओ।। १०६ । अहयं पि तत्थ पत्तो कीलारसनिन्भरे अह पयट्टे । सहयारतस्तलम्मि दिट्ठा बाला मए एक्का ॥ १०७ ॥ जाव निरिक्खेमि तयं ताव य रहसरिसरूयभंतीए । ईसाइ व मयणेणं विद्धो हिययम्मि बाणेहिं ॥ १०८ ॥ दट्टण ममं सा वि हु नवनेहुक्कंठिया सहत्थेण । जा पेसइ तंबोलं हलबोलो ता समुच्छलिओ ॥ १०९ ॥ एत्थंतरम्मि तीए पलाइयं सहियणेण सा कह वि । जाव न सकइ गंतुं संपत्तो ताव मत्तकरी ॥ ११० ॥ गयपयडो वररयणो निरंकुसो पवरपउमकयसोहो । भम्गवरमत्तवारणवावारो पवरआरक्खो ।। १११ अप्पडियारो भृसासमन्निओ नियनियडमाहप्पो | एवंविहगुणजुत्तो दुहा वि सम्वत्थ बत्तब्यो । ११२ ॥ तो सुंडादंडेणं जा किर तं गिहए पलवमाणि । दढमुट्टिपहारेणं पहओ पट्टीए ताव मए ॥ ११३ ॥ तत्तो तं मोत्तणं वलिओ मह सम्मुहो करी तुरियं । तं वंचिऊण नियदवखयाए गहिया मए कन्ना ॥ ११४ ॥ अइनेहनिम्भरणं भयभीया किर करिंदरक्खदा । परिरंभिऊण गाढं नीया निरुवहवे ठाणे ॥ ११५ ॥ मुक्का अमुचमाणी हियएणं परियणम्मि पत्तम्मि । बहुमनिओ य तेणं जीवियदाणेण कन्नाए ॥ ११६ ॥ एत्यंतरम्मि वंतरपओगओ वरिसिउं समाढत्तो । सम्मुच्छिमसप्पेहिं अकालमेहो महाघोरो ॥ ११७ ॥ लग्गो पलाइउं तो लोगो कथइ कहिं पिसत्थो वि । सा वि हु कहं पि नट्ठा न मए दिट्ठा अहन्नेणं ।। ११८ ॥ अप्पत्ततप्पउत्ती य हिंडिओ पुरवरीए सयलाए । तम्मोहमोहियमई संपत्तो मित्त ! इहई ति ॥ ११९ ॥ तं सोऊणं भणिओ वसंतदेवण मित्त ! जइ एवं । ता साहेसु उवायं तो जंपइ कामपालो वि ॥ १२० ।। नाओ मए उवाओ देसायारो सुओ इमो एत्थ । पविसित्तु कामदेवस्स मंदिरं ढकिउं दारं ॥ १२१ ।। लग्गदिणे पढमं चिय नववहुपाओग्गविहियसिंगारा । एगागिणी निसाए पूएइ बहु मयणपडिमं ॥ १२२ ।। ता अम्हे पढम चिय लम्गदिणे कामएचभवणम्मि । चिट्टिम्सामो पविसिय पुरओ सव्वं भलिम्सामि ।। १२३ ।। तो आवासे गंतुं दो वि हु भुंजंति मज्जणं काउं। जाओ महासिणेहो पुव्वभवन्भासओ ताण ।। १२४ ॥ तत्तो वसंतदेवो सत्थं मोक्कल्लिऊण नियनयरे । तो बीयदिणे बालं आगच्छंतं मुणेऊण || १२५ ॥ कयउभडसिंगारा दोन्नि वि कामस्स मंदिरं गंतुं । कामस्स पिट्टिभाए तिरोहिया जाव चिटुंति ॥ १२६ ।। ता केसरा वि पत्ता मोत्तु सिबियं सपरियणं दारे । गहियपूओवयारा दारं पिहिऊण मज्झम्मि ॥ १२७॥ पूइत्त तो पयंपइ अणंगमेगागिणी सबहुमाणं । किं भयवं ! रइवल्लह ! मज्झ तए ववसियं एयं ? ॥ १२८ ॥ अवरं च बाल कालाओ पूइओ तं मए सुभत्तीए । ता कीस तए अहयं विडंबिया इयरदइएण ? ।। १२९ ।। मोत्तु वसंतदेवं दइयं भयवं ! तमेव जाणासि । अन्नो न मज्झ सुविणे वि माणसे वसइ मणयं पि ॥ १३०॥ ता सामिसाल ! सुगहियनाम मुत्त वसंतदेवपइं । जम्मंतरे वि अन्नं दइयं मा देज्ज इय भणिउं ।। १३१ ॥ उत्तरिएणुबंधइ तत्तो तत्तोरणम्मि अप्पाणं । जा मेल्लइ ता पत्तो वसंतदेवो पयंपंतो ।। १३२ ॥ मा साहसं ति गाढं परिरंभिय वामबाहुदंडेण । इयरेण तओ सहसा छिन्नो छुरियाए तप्पासो ॥ १३३ ।। तत्तो मोत्तुं भूमीए वीइया अंचलेण वत्थम्स । उवलद्धचेयणा सा चिंतइ सो एस साणंदा ।। १३४ ॥ कत्तो संभवइ इहं सविसाया एगगो ? त्ति तरलच्छी । रुवेणऽहिओ एसो मं परिणेही ? नवा ? सभया ।। १३५ ॥ नायमणेणं उबंधणाइ मम चेट्टियं ति सचिलखा । मुच्छाविवसविसंटुलदेहावयव त्ति कयलज्जा ।। १३६॥ । इय एवंविहपाउनुभवंतरसहरियहिययवावारा । भणिया वसंतदेवेण केसरा केसरमणीया ।। १३७ ।। सो हं वसंतदेवो सुंदरि ! किं एत्थ विविह चिंताए ? । तुह हरणत्थं पुवं पि आगओ कामभवणम्मि ।। १३८ ॥
१. रूवभंतीए रं०।
२. सब्बो बि २०।
३. सुमिणे रं।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org