________________
१८ ]
प्रेरणामूर्ति प्राचार्य जिनविजयजी
चोपडीमां वांची छीए परण तेथी ऊंचो आदर्श जीवनमां तेमणे सिद्ध करी बताव्यो छे । लग्ननी भावना बिना पण पुरुष ने स्त्री साथ रहे अने अन्यनां छोकराम्रोने संसारी जेम उछेरे ग्रावो प्रदभूत संसार तेमनां जीवनमां जोवा मले छे । अनासक्त श्राश्रम जीवन गृहस्थना घरमा खडु करवु ए आश्चर्यजनक बीना छे । एमनु घर ए चालू अर्थमां गृहस्थनुं घर नथी तेम श्राश्रम परण नथी । श्रने छतां बन्ने छे । संसारीओनां बसवाटथी दूर जई ते कोई प्राश्रम बनाव्यो नथी । परण बाह्य देखावे एक संसारीना घर जेवु ज घर होय अने ते पण सौ संसारी धरोनी बच्चे, छतां वातावरण श्राश्रम होय श्रावु विरल दर्शन तो श्राचार्य जिनविजयजीना घरमा जथाय । मुनिजीनी ग्रा साधनामां श्री मोती बेननो फालो नजीवो नथी । मुनिजी नानपणमां वगर समजणे जे संसार त्याग करेलो ते समज्या त्यारे नवे रूपे त्याग्यो एम कही शकाय । अने ते रूप मनु पोतीकुज छे । संसार त्यागी साधु बननार ने पाछा साधुमांथी संसारी थनार अनेक श्रमणो ने जोया छे. पण आश्रमण कोई जुदी ज माटीनो घडायो होय एम जरणायुं छे । श्रमरणमां जे त्याग भावनानु प्राबल्य जोइये ते तेमना जीवनमां एवं ते चरणाई गयुं छे के गमे ते वेशमा तेश्रो होय त्यागनी भावना तो उभरो तट स्फटिक जेम विशुद्ध रूपे विकसती ज गई छे श्राथी तेमणे पोतानी कमाणीनो उपयोग पोताना जीवन वैभवमा नहि परण लोकहित अने समाज हितना काममा कर्यो छे । श्राजे तेस्रो प्राचार्य हरिभद्रनु, भामाशाहनु ने सर्वधर्म समन्वनु स्मारक रची रह्या छे । तेमां तेमनी ज कमाणीनो मोटो भाग खरचाई गयो छे । छतां पण तेो तो धार्यु कार्य करवाना ज । तेमनी कमारणीना प्रमाणमां तेमनी जीवन जरूरियातो घणी ज श्रोछी कहो के न जीवी । एटले जे कांई बचे ते पोतानी धून प्रमाणे खर्च करता तेमने जरा परण संकोच नथी । प्रावी छे तेमनी त्याग भावना भावा पुरुषोना सम्पर्कमा ग्राववु अने तेमना जीवनमांथी कांईक यथाशक्ति शीखवु ए जीवननो लहावो छे । ए मने मल्यो छे, ते बदल तेमनु ऋरण स्वीकारता ग्रानंद ज थाय छे । आपणे सौ ईच्छीये के आवा महापुरुष ने दीर्घायु मले ने प्रदर्या पूरा करे ।
।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org