________________
ગુરૂના નિગ્રહાર્થ દેવધે તીક્ષ્ણ મુખવાળા મશકો મૂક્યા એ ટલે યતીન્દ્ર તે જ સમયે ધૂમ કરીને તેમને નિવારણ કર્યા. ૨૧
ક્ષણમાં જ ખિન્ન થઈ જઈ પ્રચંડ અને ભ્રમાંધ એવા તેણે ભૂમને વિષદ સરિને નાશ કરવા વષવ્યો, પણ ઉપાયના જાણનાર મુનિએ તેના ઉપર હસ્તિ મદનો વર્ષીદ વષવી શાંતિ કરી. ૨૨
તેના ઉપર મદ પડતાં ગધના લેભી આ ભ્રમરે તેને જ વીટાઈ ગયા ને તે ચકિત થઇ તરફ જોવા લાગ્યો. વિધિ વિરૂદ્ધ હોય છે ત્યારે પોતાનું જ શસ્ત્ર પિતાને વિનાશ કરનારૂં થઈ પડે છે. ૨૩
બાણ જેવા તીક્ષણ મુખવાળા અસંખ્ય ભ્રમરે એ ચવાઈ જતો તે કાંપતો કાંપતો પોતાના અંગને, તેમને હાંકી કાઢવા માટે, વારવાર ધૂણાવતો હો. ૨૪
ભ્રમરેથી વિદાર્થમાણ એવા દેવબોધ અપના, આંગણામાં નટની પેઠે નિત્ય કરવા લાગ્યો ને તે જ સમયે તાલ મારતા લોકો પણ અગે અગે વ્યથા પામતા એવા તેને હસવા લાગ્યા. ૨૫
આ પ્રકારને જે જે કુટિલ પ્રયોગ તે યોગીએ પોતાની શક્તિ અનુગાર કર્યા તે અજાપાણી વિધિઓ કરીને, તે અભાગીઆનેજિ ઘાતના હેતુ થઈ પડયા. ૨૬
પોતાના પક્ષનું રક્ષણ કરવા પ્રયત્ન કરતા, ક્ષાત જેવાં ક્રચિત્ત કરી બેઠેલા વિપક્ષના પક્ષને તોડવાની તીણ બુદ્ધિવાળા, એવા તેમને આ વિવાદ સર્વને વિરમય પમાડતો ૧ માસ પયત ચાલ્યો. ૨૭
માન્ય નિની પ્રેરણા ઉપરથી એક સમયે રાજાએ પ્રણામ કીને રન વિનતી કરી કે હે પ્રભો! અન્ય કાર્ય માત્ર વણસતાં ચાવે છે માટે આ વિવાદ વ મકી દો તે સારૂં. ૨૮
બહુ સાર એમ કહીને માં સ્વરૂપ વાળા મુનીશ્વરે સંન્યાસીને ક કે હગીન! તેનું પ્રથમજ વન મિથ્યા કરે તેનો આજને આ પરાજય જણા . ૨૯
