________________
( ૧૬૦ ) ભાઇના દીકરાએ આપેલા વિષથી અંગ સુકાવા શ્રી વીતરાગના ચરણના મરણ માત્રમાં જ ચિત્ત રાખી, છોશી વર્ષ સુધી જીવી, કુમારપાલ સ્વર્ગ ગયો. ૨૦
પિતાના પિતા જેવો તે ભૂપતિ સ્વર્ગે ગયો તેથી આખિલ લેક, હાહાકાર કરી ધીરજ તજીને આકદ કરવા લાગ્યા, શોકથી પીડાઈને પશુપણ તૃણ જલાદિ લેતાં નહતાં, અને ગળી અથવા મેષના કkમથી લીપી લીધી હોય તેવી દિશામાત્ર દેખાતી હતી. ૨૧ : '
ચાલુક્ય કુલમણિ, પૃથ્વીના શૃંગાર, વિશ્વમાત્રને અભયદાન આપનાર ચતુર, રમણીઓના સાક્ષાત્ કંદર્પ, લેકના ઉત્તમ પિતા, દાનથી દારિદ્રય વ્યાધિને હણનાર, ધર્મપ્રિય, એવા હે કુમારપતી અરેરે તમે ક્યાં છે! અમારો સંગાત કરો. ૨૨ : : ' ,
વિશ્વમાત્રના તાપને શમાવનાર એવા મેઘ રૂપી તમે સ્વર્ગમાં જવાથી દૂર થયા એટલે સજજના માનસરૂપી જે માનસ તે જલસમૂહથી ચિરકાલ પર્યત પૂર્ણ થઈ રહ્યું, પણ તીવ્રકરથી તપ્ત થતાં તે ક્ષણમાં જ શોષાઈ જશે અને તેને વિરહ ન સહન થવાથી આ હંસ અન્ય સ્થાને જશે, ૨૩
બુદ્ધિ બૃહસ્પતિમાં, કલા ચંદ્રમાં, ગાંભીર્ય સમુદ્રમાં, હૈયે દેવ ગુરૂમાં, ક્ષમા ચંદ્રમાં, પ્રકૃષ્ટ પ્રતાપ સર્યમાં, એમ તમારામાં રહેલી કલા માત્ર તે સ્થાનને વિષે જશે. પણ હું વિભો! તમે ગયા એટલે જીવદયા ક્યાં જશે? તેની ચિંતા કરવી જોઈએ. ૨૪ , '
પુત્રની પેઠે તમે પાલેલાં આ સર્વ જતુને હે ક્ષિતિપાલ શિરમણિ! પ્રીતિથી કોણ પાલશે? એમ અ પરથી નિરૂઢ થયેલાં કઠ અને ચક્ષુ સમેત જલસ્થલ તથા આકાશનાં પ્રાણિ માત્ર, અત્યંત શોક પામી, કહેવા લાગ્યાં. ૨૫
હે ધર્માત્મા! પરમહંત ! પ્રિયકર! પૂરી પાલકશિરોમણિ વિમાલિમણિ ! મારિ નિવારણ કરનાર ! મરણ પામેલાંની નિવા
તીવ્રકર એટલે સઈ, તેમ વીત્ર નામ ન ખમાય તેવા કર,
સ્પતિમાં કાપ સર્ચમ
તમે ગમે
