________________
ઘરમાં આવ્યા પછી શેઠને વેપારાદિ કાર્યોમાં લક્ષ્મીની વૃદ્ધિ પણ થતી આવી હતી.
પારવતી બાઈ જેમ જેમ પ્રઢ વચમાં આવવાની યોગ્યતા ધરાવવા લાગ્યા, તેમ તેમ તેમની મનોવૃત્તિમાં વિવિધ જાતના ગુણે સંપાદન કરવાની ઈચ્છા પ્રગટ થતી હતી. તેમને સ્વભાવ આનંદી હતે. અને સાથે ક્ષમા અને શાંતીનો ગુણ હતે. અને ખાસ કરીને માટે ગુણ દયાને હતું કે જેને લઈને ગરીબ જેન અને બીજા લોકોને દર વરસે હજારો રૂપીયાની ખાનગી સખાવત કરતા હતા, તે સિવાય તેમણે પિતાની જીંદગીમાં તીર્થ યાત્રા સંઘ સેવા અને સાધુ સાધવીની ભકિત નિમિત્તમાં પુષ્કળ દ્રવ્ય ખરચ્યું છે. જેથી તેઓ એક ધર્મ મુર્તિ હતા તેમ કહેવામાં અતિ
ક્તિ બીલકુલ નથી. ઉપર મુજબના ધાર્મિક જીવનના સાઠ વર્ષ પુર્ણ થયા અને જેમ મનુષ્યની અવિચળ સ્થિતિ રહેતી નથી તે મુજબ વિક્રમ સંવત ૧૯૯૪ને કારતક માસ આ જે વખતે પારવતીબાઈના આયુકર્મની અવધિને આ છેલ્લે માસ હતો. પિતાની છેલ્લી અવસ્થાના દીવસમાં પિતાના પતિ તેમજ પુત્ર વિગેરેને તમામ પ્રકારની સૂચના કરી પરમાત્માનું સ્મરણ કરતાં ચાલતી સાલના કારતક સુદ ૧૦ ના રોજ પિતાના પતિ ચાર પુત્રે વગેરે ૧૦૦ માણસના કુટુંબને પાછલ મૂકી આ ફાની દુનિઆને ત્યાગ કરી આ ધર્મ પરાયણ આત્મા આ ક્ષણિક દેહ છોડી દઈ સુકૃતનુ ફળ ભેગવવા પર લેકમાં ચાલ્યા ગયા.
શ્રી માન ગૃહસ્થના ઘરમાં ઉછરેલી શ્રાવિકાઓએ પિતાનું જીવન કયે માર્ગે સાર્થક થશે એ જાણવું હોય તે તેમણે આવી આવી ઉત્તમ શ્રાવિકાઓનું અ૫ જીવન ચરિત્ર વાંચી જેવાની અને તેનું અનુકરણ કરવાની, તેમજ દુનિયામાં આવા જે દષ્ટાંત રૂપે ઊત્તમ નમુનાઓ ( શ્રાવિકાઓ) હાય તેમનું અવલેહન કરી
