________________
(૨૫૯) मायण्णे असण पाणस्स, नाणुगिडे रसेलु अपडिने अच्छिपि नो पमजिज्जा, नोवि य कंडूयए मुणी गार्य
પિતે પ્રધાન (પર વસ ભોગવતા નથી, તેમ કીંમતી પાત્રમાં ખાતા નથી, તથા પિતે અપમાન છેડીને આહારને માટે ( જ્યાં આહાર રંધાય તેવી રોડાની જગ્યા સંખંડમાં કેઇનું પણું શરણ (આલંબન લીધા વિના અદીન મનવાળા “આ મારે કલ્પ છે એમ જાણીને પરીષહે “જીતવા માટે જાય છે. ૫ ૧૯
આહારની માત્રા (માપ) જાણે છે, માટે માત્રજ્ઞ પ્રભુ છે, પ્ર. જે આહાર ? ઉ–ખવાય તે ભાત વિગેરેનું ભજન, પિવાચ તે પાણી, દ્રાખનું ધાવણ વિગેરે તેમાં પિતે લેપી નથી, તેમ રસ (છવિગઈ) માં ગૃહસ્થપણામાં પણ લેપી નહાતા, તે પછી દીક્ષા લીધા પછીનું તે શું કહેવું રસ લેવાથી એમ સૂચવ્યું, કે પિતે તેવા પદાર્થમાં અભિગ્રહ ન ધારે કે આજે સિંહ કેસરીયા લાડુજ ખાવા ! પણ આવી પ્રતિજ્ઞા રાખે કે આજે કુભાસ અડદના બાકળા વિગેરે ખાવા ! તથા આંખમાં રજ પડી હોય, તે તે દૂર કરવા માટે પણ આંખ મળે નહીં! તથા ખણજ આવે તે લાકડાના છાંડા વિગેરેથી પણ ખણે નહીં. જે ૨૦ છે વળી - अप्पं तिरियं पेहाए, अपि पिडओ पहाए
કે ન છો
કે આજે
તાય, તે તે
