________________
(૨૪૯) पुढो व सो अपुटोव, णो अणुनाइ-पावगं भगवं॥
T કોઈ ગ્રહસ્થ પૂછે. અથવા ન પણ પૂછે, તે પણ ભગવાન - પિતે પાપની સંમતિ આપતા નથી–
–હવે કહેવાતી વાત બીજાઓને સુકર નથી પણ દુષ્કર છે) તેથી અન્ય પ્રાકૃત પુરૂથી પળાય તેમ નથી, છતાં પણ ભગવાને શા માટે તે આચર્યું ? તે બતાવે છેબેલાવનારા બેલાવે તે પણ પ્રસન્ન થઈને બેલતા નથી, અને જે નથી બોલાવતા, તેમના ઉપર કેપતા નથી, તેમજ પ્રતિકૂલ ઉપસર્ગ કરવાથી પણ ભગવાન તેના ઉપર વિરૂ ભાવ કરતા નથી, તે બતાવે છે. ભગવાન જ્યારે અનાર્થ (જંગલી) દેશ વિગેરેમાં વિચર્યા ત્યારે ભગવાનને તે અનાય પાપીઓએ પ્રથમ દંડા વડે માય, તેજ પ્રમાણે કેશ વિગેરે ખેંચી તેડીને દુઃખી કર્યા. વળી फरुसाइ दुत्तितिक्खाइ, अइअच्च मुणी परकम्म
माणे आघायनहगीयाई, दंडजुडाई मुहिजुडाई ॥१॥
પરૂપ (કર્કશ) વચનેથી બીજા પાપીઓ દુખ દેતાં, તેવા કઠેર તિરસ્કારને લાગવાને ન ગણતાં જગતના સ્વભાવને જાણતા લાગવાના ચારિત્રમાં પરાક્રમ બતાવી સહન કરતા તથા (કેઇના પ્રેમ ભાવનાં) ગાયેલાં ગીતો અને કરેલા નથી તે તુક માનતા નહતા. તથા દંડ
