________________
'(૧૮૫) સંહનન વિગેરેથી બળવાળે સાધુ એકત્વ ભાવનાને ભાવીને ઈગિત મરણ કરે. આ સંબંધે આવેલા આ ઉદેશાનું પહેલું સૂત્ર કહે છે. .
जे भिक्खु एगेण वत्थेण परिसिए पायबि. ईएण, तस्स णं नो एवं भवइ बियं वत्थं जाइस्सामि, से अहेसमिजं वत्थं जाइज्जा अहापरिगहियं वत्थं धारिजाजाव गिम्हे पडिवन्ने अहापरिजुन्नं वत्थं परिदृविजा २ त्ता अदुवा एगसाडे अदुवा अचेले लावियं आगममाणे जाव समत्तमेव સમિળિયા (ફૂ૦ ૨૧૮)
જિનકલ્પ વિગેરે જે સાધુને એ અભિગ્રહ હેય કે મારે એક વસ્ત્ર ધારણ કરવું અને બીજું પાત્ર રાખવું તેવા ઉત્તમ સાધુને મનમાં એમ ન આવે, કે બીજું વસ્ત્ર ચાચું. તે પોતાને જરૂર પડતાં ફકત ઠંડી રૂતુમાં એકજ નિર્દોષ વસ યાચી લાવે, અને વિધિ પ્રમાણે લાવી પહેરે, પણ
જ્યારે ઉનાળે આવે, ત્યારે જુનું વસ્ત્ર જીર્ણ થવાથી તેને પરઠવી દે, પણ બીજા શીયાળામાં ચાલે તેવું હોય તે પિતે તે એક સાટક (ચાદર) ને ધારણ કરે, અને જીર્ણ વર પરઠવી દીધું હોય, તો તે વસ્ત્ર રહિત થઈને વિચરે, તે સ્થિર મતિવાળા સાધુનું આ લાઘવપણું આગમ અનુસારે
