________________
(૧૫) વ વિગેરે લુંટી લે; તથા તેનું બધું છીનવી લે. એકદમ બધું પ્રહાર વડે કરાશીધ્ર પંચતત્વ (મરણ) પમાડે; તથા, દુઃખ દેવાના જુદા જુદા વિચાર કરે; જુદી. જુદી પીડાથી બાધા કરે. આ પ્રમાણે હુકમ કરવાથી તે સાધુને બીજા અનેક પ્રકારે દુઃખના સ્પર્શે કરે, તે પણું, ધીર બનીને તે ફરસેને ફરશી શાંતિથી સહન કરે. તથા બીજા ભૂખ તરસ વિગેરેના પરિષદે આવે; તે પણ સહે; પણ, પરિષહ ઉપસર્ગ આવેથી કંટાળીને વિલવતા (ખેર) પામીને તેને ઉદેશિક વિગેરે દેષિત આહારની અભિલાષા ન કરે અથવા, સાંત્વવાદ (મીઠાં વચન) વિગેરે અનુકુળ ઉપસર્ગોથી લલચાવતાં પણ, અશુદ્ધ આહાર ન લે. જિન કલ્પી મુનિ તે, આચાર પાળે, પણ, તેનાથી જુદો
વિર કલ્પી સાધુ પણ સામર્થ્ય હોય તે, પોતાને નિર્દોષ સંયમ પાળે. તે કહે –જુદા જુદા ઉપસર્ગોથી થતી પીડાઓને સહે; અથવા, સાધુઓના આચારનો વિષય (અનુષ્ઠાન) જે મૂળ ગુણ ઉત્તરગુણના ભેદ સંબંધી છે તે સમજાવે; પણ, તે સમયે ન વડે દ્રવ્ય વિચાર સમજાવવા ન બેસે તેમાં પણ, મૂળ ગુણેની સ્વૈર્યતા માટે ઉત્તર ગુણેને (વિશેષ પ્રકારે) સમજાવે; અને તેમાં પિકપણાની વિશુદ્ધિ સમજાવે, અને આ સ્થળે પિંડપણું સૂત્રને સમજાવવાં જોઈએ. વળી, કહેવું કે –
