________________
(૮૯)
सव्वेसिं भू याणंलव्योसिं सत्ताणं सव्वेसिं जीवाणं अणुवीइ भिक्खु धम्म माइक्खिजा (सू० १९४)
તે પંડિત મેધાવી નિષ્ઠિત અર્થવાળે વીર સાધુ સદા સર્વ પ્રણીત ઉપદેશ પ્રમાણે વર્તન ગારવત્રિકથી અપ્રતિબદ્ધ નિર્મમ નિષકિચન નિરાશ એકાકી વિહારપણે (જનકલ્પી જે ગામ ગામ વિચરતા મુદ્ર તીય ચ નર, દેવે કરેલા ઉપસર્ગ પરિસહેથી દુઃખના સ્પર્શી જોગવતો છતાં નિર્જને અર્થી બનીને સારી રીતે સહન કરે.
પ્ર–કઈ જગ્યાએ તેને તેના પરિસહ ઉપસર્ગો દુઃખ દે? તે કહે છે. આહાર વિગેરે માટે ઘરમાં જતાં (ઉચ નીચ મધ્યમ જાતિનાં ઘરે હાય માટે બહુ વચન સૂત્રમાં છે) તથા ઘના વચમાં જતાં તથા (બુદ્ધિ વિગેરે ગુણેને ખાઈ જાય તે ગામ) ગામમાં ગામતરમાં તથા કર વિનાના નગરમાં અથવા અંતરાળે જતાં થાય છે, તથા જ્યાં તેને રહેવાનાં રથાન તે જનપદ છે, તે અવ તિ (માળવે) વિગેરે છે, તે દેશે સાધુને વિહાર એગ્ય આ દેશ છે (તે આર્ય દેશ છે બાકીના ૩૧૯૭૪ અનાર્ય છે.) નીચે ટીપણમાં બીજા સૂત્રને પાઠ મુકે છે.
पुरच्छिमण जप्पा निगंथाणवा निग्गंधीणवा जाय जगहाओ एनए, दक्षिणेणं कप्पा निग्गंधागधा निधीण पा जाव कोसंबीओ एत्तए पच्छि
