________________
ર૭૪
લકતામ-રહસ્ય રીતે કરતે હતે. તે રાજાને રૂપવતી–શીલવતી ઉર રાણીઓ હતી.
એકતા વસંત ઋતુ પાપ્ત થતાં વૃક્ષોએ નવપલ્લવ ધારણ કર્યો, વિવિધ પ્રકારનાં પુષ્પમાંથી પરિમલ પ્રસરવા લાગે તથા આંબાડાળે બેઠેલા કેયેલ પંચમ સ્વરે ટહૂકાર કરવા લાગ્યા. તે વખતે ઉદ્યાનપાલકે મહારાજને કહ્યું: મહારાજ! વસંત ઋતુ પૂર બહારમાં ખીલી ઉઠી છે. તે આપ તેની મોજ માણવા ઉધાનમાં પધારો! એટલે રાજા પિતાની રાણીઓ સાથે ઉદ્યાનમાં ગયે અને ત્યાં વિવિધ પ્રકારની કડા કરવા લાગે. ગીત, નૃત્ય, વાજિંત્રની ધૂમ મચી. પણ એવામાં એક વ્યંતર રાણીઓને વળગે, એટલે તેઓ બેભાન જેવી સ્થિતિમાં આવી ગઈ અને ગાંડ માણસની જેમ ચઢા તકા પ્રલાપ કરવા લાગી. આમ એકાએક રંગમાં ભંગ પડે, એટલે સહુને ઘણો ખેદ થયે અને તેઓ વિષાદમય સ્થિતિમાં પાછા ફર્યા.
પછી રાજાએ નગરમાંથી ત્ર-યંત્ર-તંત્રને જાણનારા લેકેને બેલાવ્યા અને રાણીઓના શરીરમાં પડેલા વ્યંતરને કાઢવા કહ્યું, મંત્ર-યંત્ર તંત્ર જાણનારાઓએ તે માટે ઘણુ પ્રયત્ન કર્યો, પણ તેમાં તેમને સફળતા મળી નહિ, આથી રાજા નિરાશ થઈ ગયે.
હવે એ જ અરસામાં શ્રી શાંતિસૂરિનામના એક શ્વેતાઓરાચાર્ય એ નગરમાં પધાર્યા, આ આચાર્ય ભક્તામર સ્તોત્રના
