________________
સહિમા કથાઓ
૨૫૦ રાજકુમારને આ પ્રકારને જવાબ સાંભળી આચાર્ય મહારાજને લાગ્યું કે આ મનુષ્ય દુર્લભધિ જણાય છે, એટલે વિશેષ ઉપદેશથી સર્યું. તેની પ્રસંગે વાત. ત્યાર પછી કેટલાક વખતે રાજકુમાર ધર્મદેવાચાર્ય પાસે આવ્યું, ત્યારે તેમણે ભક્તામર સ્તોત્રના સેળમા તથા સત્તરમા પદ્યનું અનન્ય મને સ્મરણ કરતાં ચક્રેશ્વરી દેવી હાજર થયાં. આચાર્યે તેમને પૂછ્યું: “મારે આ રાજકુમારને ધર્મને પ્રતિબંધ કરવે છે, તેને ઉપાય શું?” દેવીએ કહ્યું : ‘નરનાં દુઃખ બતાવવાથી તે પ્રતિબંધ પામશે.”
પછી દેવીએ તેને પિતાની દૈવી શક્તિથી બેભાન બનાવી દીધું અને જાણે તે સ્વપ્નાવસ્થામાં હોય તેમ નરકનાં છે (નરકના સંત્રીઓ) નજરે નિહાળવા લાગે. પરમાધામીએ કેઈ મનુષ્યને મારી રહ્યા છે, કેઈને ધગધગતા સળીયા ચાંપી રહ્યા છે, તે કઈને સીસું ઉકાળીને પાઈ રહ્યા છે અને તેઓ ન પીએ તે તેમના મેઢામાં પરાણે રેડી રહ્યા છે. તે જ રીતે કેઈને ભાલાથી વધે છે, તે કેઈને ઊંચા ઉછાળી તલવારની અણુએ ઝીલે છે. માણસે આ દુખમાંથી છૂટવા ઘણું આજીજી કરે છે, પણ પરમાધામીઓ તેમને છેડતા નથી અને સામેથી ઓળભા દે છે કે કેમ તમને પરવ્ય–પરનારી બહુ ગમતી? દારૂ પીવામાં મજા આવતી? શિકાર કરવાને શોખ હતે? હિંસા કરવામાં કરી પાછું વાળીને જોયું હતું ખરું? તે હવે તેનાં ફળ બરાબર ભેગવે.”
