________________
કવિજીનાં કથારને
૧૦ - સાચું સત્ય રોટી
એ જ સ
સ સારી
ની લાકે જ
લાગે છે
રામચંદ્રજી લંકાથી પાછા ફર્યા અને ચૌદ વર્ષને વનવાસ પૂરો કરીને અયોધ્યા તરફ ચાલ્યા. જનતા એમના સ્વાગત માટે સામે ગઈ એમના સ્વાગતમાં લાખો પ્રતિષ્ઠિત નાગરીકે હાજર હતા. સૌનાં વદન ઝીલતાં ઝીલતાં મર્યાદાપુરુષોત્તમે મેટા અને નાના બધા માણસોને સૌથી પહેલે એ જ સવાલ કર્યો: “અન્નની વ્યવસ્થા તે સારી છે ને? ખાવાને રેટી તો સારી રીતે મળે છે ખરી ને ?”
રામને આ સવાલ સાંભળી લોકો હસવા લાગ્યા. એમને થયું? મહારાજ વનવાસથી ભૂખ્યા આવ્યા લાગે છે ! વનફળ ખાતાં ખાતાં પાછા ફર્યા છે અને રોટી નહીં મળી હોય. તેથી માને છે કે અહી પણ એ નહીં મળતી હોય! નહીં તે, રત્નભંડાર ભર્યા છે કે નહીં, એમ ન પૂછત?
લેકેએ કહ્યું: “મહારાજ ! અહી અનને કેઈટો નથી. આ૫ જેશે તે આપને પણ ખબર પડશે કે અહીં રેટીની કઈ તંગી નથી.”
રામચંદ્રજીને લેકેને ભ્રમ સમજતાં વાર ન લાગી એમણે વિચાર્યુંજેમનાં પિટ ભર્યા છે એમનો ડેળે અન્નના બદલે બીજી વસ્તુ ઉપર લાગેલે છે! તેથી એ બધા. મારા સવાલનું મહત્વ નથી સમજી શકતા અને ઊલટા મારી હાંસી કરે છે.
સ્વાગત-સમારંભ પૂરે થયે, અને રામ અધ્યામાં આવી ગયા. એક દિવસ આખા રાજ્યમાં એ ઢંઢેરો
