________________
કવિજીનાં કથારને
- પ્રધાને કહ્યું : પૂછીને શું કરીશું? આ તો પહેલાં જે મળે હતો એ જ શેઠ છે, જેણે પિતાની જાતને ચાર તરીકે ઓળખાવી હતી.”
પણ જ્યારે એ સામે જ આવી ગયે ત્યારે રાજાએ કુતૂહલથી એને પૂછયું : “કોણ?”
ચારઃ “એક વાર તે હું કહી ચૂક્યો છું કે હું ચોર છું; હવે શું જણાવવું બાકી રહી ગયું ?”
રાજા : “ક્યા ગયે હો ?” ચાર : “ચેરી કરવા.” રાજા : “કેને ત્યાં?”
ચાર . “બીજે ક્યા? રાજાને ત્યાં જ તે ! સાધારણ માણસના ઘરમાં ચોરી કરવાથી કેટલી ભૂખ મટે ? ”
રાજા : “શું ઉપાડી લાવ્યા ?” ચોર . “ઝવેરાતના બે ડાબડા” રાજાને થયુ ... આ પણ ખરો છે! કેવી મશ્કરી કરે છે! રાજા ને પ્રધાન મહેલે પહોંચ્યા ચાર પિતાને ઘેર પહોંચ્યા
સવારે ખજાનચીએ ખજાને ઉઘાડ્યો; જોયું તો ઝવેરાતના બે ડાબડા ગુમ ! એને થયું ચોરી તો થઈ જ ગઈ છે, તો એનો લાભ હું પણ કેમ ન ઉઠાવુ ? અને એણે બાકીના બે ડાબડા પિતાને ઘેર પહોંચાડી દીધા. પછી રાજાની પાસે જઈ એણે ફરિયાદ કરી “મહારાજ ! ખજાનામાથી ચોરી થઈ છે અને ઝવેરાતના ચાર ડાબડા ચોરાઈ ગયા છે !
રાજાએ પહેરેગીરને બેલાવી પૂછ્યું “ચોરી કેવી રીતે થઈ?”
