________________
૧૬૦
કવિજીનાં કથારજેવા અમે ગામમાં પ્રવેશ કરવા લાગ્યા કે અચાનક એક ગધેડું ભૂંકવા લાગ્યું બસ, પછી તો પૂછવું જ શું હતું ! શ્રાવકે વહેમમાં પડી ગયા અને ઘુસપુસ કરવા લાગ્યા સાથે બીજા સંતો પણ હતા, એય માથું હલાવવા લાગ્યા.
મેં પૂછું : “શું થયું ?”
સંતોએ કહ્યું : “અપશુકન થઈ ગયા ! ગધેડું બેટી દિશામાં મૂંછ્યું ”
શ્રાવકે એ પણ કહ્યું : “હા મહારાજ, આજ તો ગામમાં પ્રવેશ કરવાનું માડી વાળે; પાછા ચાલે પાછા ફરીને આજ દિવસ જ્યાથી આવ્યા એ ગામમાં જ વિતાવો” ' મેં કહ્યું “અહી તમે લેકેને વગર પૈસે સિનેમા બતાવવા ઈચ્છે છે કે શું ? સેંકડે માણસે અમને લેવા સામે આવ્યા છે, એમને શું એમ કહીને પાછા વાળી દેશે કે આજે ગધેડું ખોટી દિશામાં ભૂક્યું? કર્મવાદનો આટઆટલે ઉપદેશ સાંભળતા રહે છે, માટી મોટી વાતે કરો છે, પણ એક ગધેડાએ એ બધા ઉપર પાણી ફેરવી દીધું ! તા તા ગધેડું અમારા કરતાય જોરાવર નીકળ્યું !
અતુ! અમે એ જ સમયે ગામમાં પ્રવેશ કર્યો, અને ચોમાસું કર્યું આપને શું કહું? એ ચોમાસામાં એટલે આનંદ અને ઉત્સાડ પ્રવર્તે કે આજે પણ લે એ.
માસાને યાદ કરે છે ! [ અમર નાની, હિતેશર, ૧૯૬૬)