________________
કવિજીનાં કથારને
૧૫૨ પિતાના સ્થાને બેસી ગયા. લેકે ઊંચી ડેક કરીને આ બધું જોઈ રહ્યા હતા.
જ્યારે શ્રીકૃષ્ણ લેકને એમ કહ્યું કે “અને ચોપડા કેરા છે; એમાં કેઈએ એક અક્ષર પણ નથી પાડયો.” ત્યારે કેની ઉત્સુકતા ઔર વધી ગઈ.
શ્રીકૃષ્ણ યુધિષ્ઠિરની સામે જોઈને પૂછયું : “કેમ યુધિષ્ઠિર, તમને આવડી મોટી દ્વારિકા નગરીમાં એક પણ દુષ્ટ વ્યક્તિ ન મળી?”
યુધિષ્ઠિરે જવાબ આપ્યો “હા મહારાજ, મારી નજરમા તો મને એક પણ વ્યક્તિ દુષ્ટ ન લાગી! જેની સાથે વાત કરી, એમાં કેઈક ને કંઈક પણ ગુણ મળી જ ગયે”
આ પ્રમાણે શ્રીકૃષ્ણ દુર્યોધનને પૂછયું, તે એણે કહ્યું “મહારાજ, મને તે એક પણ વ્યક્તિ સજજન ન લાગી; પછી કેનું નામ લખુ ? આપને કેરે ને કેરો પડે સેંપી દીધો.”
લેકે શ્રીકૃષ્ણને નિર્ણય સાંભળવા ઉત્સુક બની ગયા.
શ્રીકૃષ્ણે કહ્યું . “બસ સાચું છે દ્વારિકા નગરી પતે પિતાની જાતમા ન તો સારી છે કે ન ખરાબ. જેની દષ્ટિમાં ખરાબી છે એને માટે આખી દુનિયા ખરાબ છે, અને જેની દષ્ટિમાં સારાપણું છે, એને માટે આખી દુનિયા સારી છે!” [ જીવન-દર્શન, ૫ ૩૮૧]
વખતની કિંમત
શ્રી બેંજામિન ફ્રેંકલિન સમય સાચવવામાં બહુ ખબરદાર હતા એમને પુસ્તકની એક દુકાન હતી. એક વાર એક
