________________
૧૨૯
૬૭
ઝૂકે તે ટકે
વિશ્વનાં થારને
એક
એક સડની એક તરફ એ લીલાછમ ઝાડ ઊભા હતા; હતું આંભાનુ, ખીજું હતુ. વાંસનુ
એક દિવસ ખૂબ મેાટી આપી આવી. કેટલાય કામ!— પાકા ઘર પડી ગયા, છાપરા ઊડી ગયા . આમાનું ઝાડ પણુ મૂળમાથી ઊખડીને વાસના ઝાડની પાસે આવીને પડયુ ! આંખાના ઝાડે વાંસના ઝાડને કહ્યું “ દાસ્ત ! તું તે મારા કરતા બહુ જ કમજોર છે; છતા ભયકર આબી અને તાફાનના સામના કેવી રીતે કરી શકે છે? ”
'
“ માટા
વાસના વૃક્ષે જરાક હુસીને જવામ આપ્યું ભાઈ, તમારું કહેવું ખિલકુલ સાચું છે કે હું તમારા કરતાં અહુ જ કમજોર છું. પરંતુ આધી અને તાફાનને જીતવા માટે તાકાતની જરૂર નથી હાતી, ઝૂકી જવાની જરૂર હાય છે જ્યારે આધી−તાફાન આવે છે, ત્યારે હું ઝૂકી જાઉ છું, મારા વાળ સરખાય વાકે નથી થતે ’
•
વાસના જવાષ સાભળીને આખે મનમા ને મનમાં વિચારવા લાગ્યે . સાચી વાત છે: ઉદ્ધૃતને જીતવા માટે વિનયની જરૂર પડે છે
[‘શ્રી અમર ભારતી’, સપ્ટેમ્બર, ૧૯૬૬ ]
