________________
કવિઓનાં કથારને
આપ સમાન બળ નહીં
રાજા કુમારપાળ સાંભરના રાજાની સામે યુદ્ધે ચડયા હતા.
એમણે આ યુદ્ધ કેવળ સાભરરાજની ભૂમિ અને એના રાજ્યને પડાવી લેવા માટે નહીં પણ અત્યાચારથી પીડિત જનતાની મુક્તિ માટે શરૂ કર્યું હતું. સાભરરાજે ચાંદીના ટુકડાનું પ્રલેભન આપીને કુમારપાળના સિનિકોને ફાડીને બેવફા બનાવી દીધા હતા
જ્યારે યુદ્ધ શરૂ થયું, ત્યારે કુમારપાળે જોયું કે આ તે છોકરાઓની લડાઈ જે એક તમાશે ચાલી રહ્યો છે !. એમને આનો ભેદ પામતા વાર ન લાગી. એમણે હાથી ઉપર બેઠેલા પોતાના મહાવતને પૂછ્યું
મહાવતે કહ્યું આપના બધા સાથીદારો ચાંદીના ટુકડાને માટે વેચાઈ ફરી ગયા છે, એટલા માટે તો એ યુદ્ધને મેરચે ખડા હોવા છતા હથિયાર નથી ઉઠાવતા ”
આ સાભળીને કુમારપાળનું હૃદય થંભી ગયું, પણ એની નસોમા ગજવેલનું લેાહી વહેવા લાગ્યું. એની વાસનળીઓમાં અત્યારે પણ આચાર્ય હેમચ દ્રની એ વાણી ગુ જી રહી હતી કે “જ્યારે તે અનાથ હતો, ત્યારે પણ સિદ્ધરાજની શક્તિ તને કશુ નુક્સાન કરી શકી ન હતી, તો. આજે તને કેઈ શું કરી શકવાના હતા ?”
અને કુમારપાળે પડકાર કે - “બધા બદલાઈ ગયા હોય તોય કેઈ ચિંતા નહીં, પણ કુમારપાળ તો નથી બદલા! મારી ભુજાઓ અને મારું પૌરુષ તે સલામત છે.’
