________________
૧૦૨
વિછનાં કથારને શું, એમાં મારું નામ પણ લખ્યું છે ખરું?” ના.”
“ન લખ્યું હોય, તે એમાં કશી હરકત નથી. પણ એટલું લખી ત્યે કે આબૂબન બધા માનવીઓને હૃદયથી પ્યાર કરે છે”
આ સાભળીને દેવદૂત અદશ્ય થઈ ગયે.
બીજી રીતે જ્યારે એ ફરી પાછો આવ્યો અને એ પુસ્તક એણે આભૂખનની નજર સામે મૂકહ્યું, તે આબૂબને જેયું કે, એ પુસ્તકમાં જેટલા ઈશ્વરભક્તોના નામ લખેલાં. હતા, એમાં પોતાનું નામ સૌથી પહેલું લખલુ હતુ .
કથા કહે છે કે “જનસેવક જ સાચે પ્રભુસેવક છે. જનતાને પ્યાર કર્યા વગર પ્રભુને પ્યાર નથી મળતો” [જીવન કે ચલચિત્ર ૫ ૩૬ ]
પ૦
મારી ટેવ બગડી જાય
એક મણિયારો ચૂડલીઓ બનાવીને પોતાની ગધેડી ઉપર લાદીને આસપાસના ગામોમાં ફરતું હતું. ક્યારેક ગધેડી ચાલતાં-ચાલતાં હઠી જતી તે એ એને ફેલાવીને કહે : ચાલ, મારી બહેન, ચાલ ! મારી મેટી બહેન, ચાલ !”
આ જોઈને લેકે એની ખૂબ મશ્કરી કરતા અને કહેતા : “વાહ ભાઈ વાહ! ગધેડીને બહેન અને મેટી બહેન કહી. રહ્યો છે!”
